Şınav Çekerek Daha Fazla Kas Yapmanın 4 Gizli Yolu

Şınav çekmek, istediğiniz sonuçları almanın hızlı ve kolay bir yöntemidir ve her zaman hayalini kurduğunuz kaslara kısa zamanda ulaşmanızı sağlayabilir. Bu e...

Vücut geliştirme, ağırlık kaldırma, kalori alımı ve öteki uygulamaların bir araya getirilmesiyle kas telciklerinin (fibers) geliştirilmesi işlemidir. Bu aktivite ile uğraşan kişiye vücut geliştirici (Bodybuilder) denir.

Rekabete dayalı bir spor olarak vücut geliştirmede, vücut geliştiriciler, jüri önünde fiziksel görünüşlerini çeşitli hareket serileriyle sergilerler. Ünlü vücut geliştiricilerden bazıları şunlardır: Larry Scott, Arnold Schwarzenegger, Frank Zane, Lou Ferrigno, Flex Wheeler Steve Reeves, Serge Nubret ve yenilerden, Ronnie Coleman ile Jay Cutler, Phil Heath.
İçindekiler

    1 Tarihi
        1.1 Yakınçağ, günümüz ve Eugen Sandow
    2 Türkiye'de vücut geliştirme
    3 Ayrıca bakınız
    4 Kaynakça

Tarihi

Vücut geliştirmenin zamanı, taş ve ağaçtan yapılan ve farhanlar (Nallar) denilen el ağırlıklarını (dumbbell veya dambıl olarak da kullanılır) kullanan atletlerin bulunduğu 11. Asır Hindistan'ına kadar gitmektedir. Bu dönemde Hintlilerin ilk jimnastik salonlarının bir biçimini de inşa ettiklerine dair kanıtlar bulunmaktadır. Ancak bu dönemdeki vücut geliştirme daha fazlaca, kasların görünümünü iyileştirmek yerine güç arttırımını sağlamak ve iş yapmayı kolaylaştırmak için uygulanmaktaydı.
Yakınçağ, günümüz ve Eugen Sandow

Günümüzdeki hâliyle yani modern anlamda vücut geliştirmenin ortaya çıkmış olduğu dönem ise 1880 ile 1930 yılları arasıdır. 19. Yüzyıldan ilkin kadar kasların bu şekilde sergilenmesi benzer biçimde bir sanat bulunmazken bu yıllarda "Modern Vücut Geliştirmenin Babası" olarak anılan Eugen Sandow, kas gösterisi performanslarıyla genel seyirci kitlesine vücut geliştirmeyi tanıtmıştır. Menajeri yoluyla sahnede gerçekleştirdiği gösteriler Sandow'un ününü arttırmış ve kendi adıyla tanınan mamüller bu sonrasında hızla gelişecek olan vücut geliştirme sanayinin de ilk ürünleri olmuştur.

Sandow, Antik Yunan heykellerindeki ülkü beden ölçülerini savunmaktaydı, görünüşü bir rastlantı eseri değildi. Çünkü kendisi eski Yunan heykellerindeki vücutları ölçmüş ve vücudunu bu ölçülere muadil gelecek şekilde geliştirmiştir.[1] Bunu yaparak da daha evvel belirlenmiş bir ölçüye nazaran kas geliştiren ilk şahıs olmuştur. Aslında ancak bu dâhi onun vücut geliştirme sporunun babası sayılması için ehil kabul edilmektedir. Ayrıca kendisi bu konu hakkındaki muhtelif kitaplar yazmıştır.[2]
Türkiye'de vücut geliştirme

1950'li yıllarda Halter Federasyonu çatısı altında vücut bulan Vücut Geliştirme sporu sadece 15 sene sonra gerçek kimliğini buldu. Şampiyonlar şampiyonu Ahmet Enünlü'nün internasyonal alanda elde ettiği başarılar bu spor dalına yeni isimlerin gelmesini sağladı.

1970 yılında Belgrad'da yapılan Dünya şampiyonasında ilk altın madalyasını kazanan Enünlü, 1974'te Verona'da, 1977'de Paris'te, 1978'de Madrid'te, 1979'da Londra'da, 1982'de Brugge'de, 1992'de Ankara'da, 1994'te İzmir'de tam 8 defa Dünyanın zirvesine çıkarken, 1978 senesinde Madrid'te Dünya Şampiyonlar şampiyonu unvanına layık görüldü.[kaynak belirtilmeli]

Vücut geliştirme sporu Türkiye'de son yıllarda bayanlar içinde da alaka görmeye başladı.
Ayrıca bakınız
    Wikimedia Commons'ta Vücut geliştirme ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.

    Profesyonel vücut geliştiriciler
    Kadın vücut geliştirme
    Ağırlık antrenmanı
    Fitness
    Pilates
Fitness ([ˈfɪtnəs]), fizyolojik uygunluk anlamına gelen, günlük hayatta daha çok zindelik ve fizyolojik uygunluk için meydana getirilen egzersizlerin bütünü için kullanılan terim.

Fitness ile vücut geliştirme (İngilizce: body building) değişik kavramlardır. Vücut geliştirme profesyonel olarak müsabakalarda yarışmak için kas geliştirme iken fitness, zinde olmak veya uğraşılan spora özgü fizyolojik ihtiyaçları sağlamak için vücudu fizyolojik olarak hazırlamaktır.

Unutulmaması ihtiyaç duyulan şey fizyolojik uygunluğun genel yanılgının aksine sadece kas gruplarını geliştirmekten ibaret olmadığıdır. Farklı sporlar yahut amaçlara bakılırsa fiziksel uygunluk kavramı da değişik anlamlara gelebilir. Örneğin bir futbolcunun fiziksel uygunluk, kısaca fitness düzeyi yapmış olduğu iş gereği çeviklik, çabukluk, aerobik ve anaerobik enerji sistemlerinin gelişmiş olmasıyla meydana gelir. Bunun yanı sıra bir sumo güreşçisinin de fiziksel uygunluk düzeyi, onun yaptığı iş gereği bir futbolcuya göre daha yağlı bir vücut gerektirir. Yani ilgilenilmek istenilen alana bağlı olarak fitness farklı anlamlar anlatım edebilmektedir.
İçindekiler

    1 Egzersizler
        1.1 Kardiyovasküler egzersizler
        1.2 Ağırlık antrenmanları
    2 Dikkat edilmesi ihtiyaç duyulan mevzular
    3 Kaynakça
    4 Ayrıca bakınız

Egzersizler

Her kişiye ve belirlenen amaca gore antrenman programları farklılık arz eder. Fitness sporunda kesin bir antrenman standardından söz edilemez. Yani her yaşın, her yaşam tarzının ve vücut tipinin birbirinden farklı olarak; bir uzman tarafından takip edilen çalışma programı olmalıdır. Bu spor belirli kalıp ve hedefleri olmadığından ötürü her yaşta yapılabilir. Örneğin 16 yaşlarında yahut 55 yaşında bu spora başlanabilir.
Kardiyovasküler egzersizler

Kardiyovasküler egzersizler veya özetlemek gerekirse kardiyo, yüksek kalp ritminde tekrarlayan hareketlerle meydana getirilen egzersizlerdir. Bu tip egzersizlerde kas liflerini geliştirme ana hedef değil dolaylı biçimde ve sınırı olan erişilen bir sonuçtur. Kardiyo egzersizlerinin temel hedefi kalp-damar sisteminin (kardiyovasküler sistem) performansını artırmak, aerobik ve anaerobik egzersizlerle kasların dayanıklılığını ve kondisyonunu artırmaktır. Kardiyo egzersizlerine misal olarak yüzme, koşu, yürüyüş, bisiklet, ip atlama vb. Verilebilir.

Yüksek oksijene gereken zamanlarda kardiyovasküler sistem emek verme hızını artırarak kaslara daha fazla oksijen taşımak ve kaslarda biriken karbondioksidi daha süratli şekilde vücuttan uzaklaştırmaya çalışır. Bazen (mesela koşu yaparken) metabolizmadaki bu artış oksijen ihtiyacını karşılamaya yetmez ve kaslar yüksek oranda oksijensiz teneffüs oluşturmaya başlarlar. Bu aşamadan sonrasında kaslarda bitkinlik ve oksijensiz kalma gibi rahatsız edici durumlar gözlenmeye başlar. Kardiyo egzersizlerinin temel amacı kasları ve kardiyovasküler sistemin çalışma temposunu artırarak kas kondisyonunu ve dayanıklılığı artırmaktır.
Ağırlık antrenmanları

Ağırlık egzersizleri ile, belirli kas gruplarının yahut tüm kasların, bir bir ya da kas gruplarıyla beraber, aletli ya da aletsiz çalıştırılmasıyla sıkılaştırılması ve güçlendirilmesi amaçlanır. Esasen bütün sporlar dallarında fitnessta kullanılan egzersizler yer alır ya da bir spor dalına özel bir egzersiz fitnessta yer alabilir. Çünkü her spor dalında vücutta ağırlıklı kullanılan kas grupları vardır. Bu kas gruplarına kondisyon kazandırılması için yapılan egzersizlerin pek bir çok fitness egzersizleri olarak da kullanılmaktadır.

Squat, bench press ve deadlift temel üç ağırlık egzersizleridir. Ağırlık idmanları bu üç ana egzersiz üstüne kurulmuştur. Bu üç ana egzersiz vücudumuzun en büyük 3 kas grubunu çalıştırmaktadır: Bacak, sırt, göğüs..

Ağırlık idmanlarında önemli olan noktalar yine sayısı ve setler arasındaki dinlenme süresidir. Tekrar sayısı ve dinlenme süresi doğru kas gelişimini sağlar. Kasın büyümesi, durağan kalması veya yağ yakımı bu tekrar sayısı ve dinlenme süresine de bağlıdır. Ağırlık idmanları, beslenme ile desteklenerek istenilen sonuca ulaşır.[1]

Ağırlık antrenmanları için pek oldukca farklı metot kullanılmaktadır. Bazı yöntemler ve eğitmenler vücudun kendi ağırlığını kullanırken bazıları salonlarda kullanılan makinelerle, daha izole bir emek vermeyi tercih etmektedirler. Bu yöntemler içinde bariz bir performans farkı bulunmamaktadır, seçim yapmak tamamen sporcunun kendi inisiyatifine ve imkanlarına kalmıştır.
Dikkat edilmesi gereken mevzular
Antrenmana başlamadan önce risklerini öğrenmek gerekir. Uygun giyim giyilmeli ve özellikle spor pabuç seçimine dikkat edilmelidir. Uzman eğitmenlerin vereceği antrenman programına uyulmalıdır. Sakatlanmamak için antrenman öncesi hafif hareketler yada fonksiyonel hareketlerle adalenin ısınması gerekmektedir. Ağırlık egzersizinde hareketlerin nizami yapılması önemlidir. Yeni başlanıyorsa hafifçe bir antrenman uygulanmalı zamanla ağırlıklar arttırılmalıdır. Ayrıca fitness ancak antrenmana dayanmaz, tertipli bir yaşamı ve kontrollü bir beslenmeyi de lüzumlu kılar. Beslenme konusu fitness yapanlar için fazlaca önemlidir ve bu sporda başarının temel ayaklarından biridir.

Kadın vücut geliştirme, 1970'lerde hanımefendilerin da vücut geliştirme karşılaşmalarına katılmasıyla adım atmıştır.
Tarihi

Kadınlar arasındaki fizik karşılaşmalar 1960'lı yıllardaki Miss Physique ve Miss Americana'ya götürülebilir. Yine de bu ilk dönem vücut geliştirme müsabakaları bikini müsabakalarından daha öteye geçememiştir.

İlk Birleşik Devletler Kadınlar Ulusal Beden Şampiyonluğu (Women's National Physique Championship) 1978'de Canton, Ohio'da yapılmıştır ve çoğu zaman bayanlar arası vücut geliştirme müsabakalarının ilki olarak kabul edilmektedir.

Ağırlık antrenmanı, kasların hacmini (kas hipertrofisi) ve gücünü arttırmaya yönelik egzersiz çeşididir. Doğru uygulandığında ağırlık kaldırma yalnızca güç arttırmayı sağlamaz hem de sağlık üzerinde de müspet etki yapabilmektedir.

En yaygın ağırlık antrenman metodu emek verme programı arasında kullanılan ağırlıkların tedricen arttırılmasıdır.(progressive overload) Çeşitli aletlerle ve emek verme programlarıyla belirli kas gruplarının uygulanan öteki spor türlerine destek olabilmesi veya sadece sağlık ve fitness için geliştirilmesi hedeflenmektedir.

Ağırlık antrenmanı vücut geliştirme, halter ve güç kaldırışları gibi sporlardan değişik olmakla birlikte bu sporların antrenmanlarının da bir parçasıdır.
İçindekiler

    1 Tarihçe
    2 Temeller[1]
    3 Kas Sistemi
    4 Başlıca Egzersizler
        4.1 Üst beden
            4.1.1 Pectorals (Göğüs)
        4.2 Lats (Kanat ve Üst Sırt)
        4.3 Bel
            4.3.1 Karın (göbek)
        4.4 Alt Beden
            4.4.1 Quadriceps (Ön Bacak)
        4.5 Hamstring (Arka Bacak)
        4.6 Deltoids (Omuzlar)
        4.7 Triceps (Üçbaşlı Kas-Arka kol)
        4.8 Biceps (Pazular)
    5 Ayrıca bakınız
    6 Kaynakça

Tarihçe

Tedricen arttırılan mukavemet antrenmanının geçmişi Antik Yunanistan'a kadar geri gitmektedir. Efsaneye göre Krotonlu Milo yeni doğan bir sığırı büyüyüp gelişinceye kadar her gün sırtında taşıyarak antrenman yapmıştır. Bir başka Yunan olan tıp adamı Galen 2.Yüzyılda günümüzde kullanılan el ağırlıklarının (dumbbell) ilk örneği olan halterleri kullanarak güç talimi yapılabileceğini belirtmektedir.

Hindistan'da da çok eskilere varan bir ağırlık kaldırma geçmişi bulunmaktadır. 1100'lerde ağırlık kaldırma ile ilgili tanımlar bulunmakta hatta taş, kum torbaları ve içine çeşitli ağırlıklar konulabilen tahta dubalar ağırlık olarak kullanılmaktadır.
Tek el ağırlıklar (Dumbell)

El ağırlıklarına çubukların (barbell) eklenmesi 19.Yüzyılın ikinci yarısında gerçekleşmiştir. İlk zamanlarda çubuklarda içi kum ile yada kurşun ile doldurulabilen küreler kullanılırdı sadece yüzyılın sonları doğru günümüzde kullanılan demir plakalar kullanılmaya başlandı.

Türkler'de ağırlık güreş gibi sporları icra edenler tarafınca ağır taşlarla yapılmıştır. Padişah IV. Murat'ın ağır gürzlerle ağırlık çalıştığı, orduda gürz idman yarışmaları düzenlendiği bilinmektedir.

Güç antrenmanlarında izometrik egzersizlerin (ağırlıklı veya ağırlıksız sabit direnç çalışmaları) 1930'larda Charles Atlas tarafınca popülerleştirildi. 1960'larda egzersiz makineleri ortaya çıkmaya başladı. 1980'lerde kimi vücut geliştirmecilerin Hollywood'da meşhur olmasıyla ağırlık antrenmanları yaygınlık kazanmıştır.
Temeller[1]
Ağırlık çalışmasında kullanılan mekanik düzenek

Ağırlık çalışmalarında yine ve set sistemi kullanılır. Tekrar bir ağırlığın kaç kere indirilip kaldırılacağı set ise tekrarların duraksamaksızın bir dizi halindeki ifadesidir. Örneğin 10 yeniden 2 set ifadesi ağırlığın 10 kez indirilip kaldırılacağı ve muayyen bir dinlenme aralığından sonrasında ikinci kez 10 kere aynı hareketin tekrarlanacağı anlamına gelmektedir. Tekrar rakamları 4-5'ten 15'e kadar çıkabilmekte aynı şekilde setler de 2-3'ten 4-5 set'e kadar arttırılabilmektedir. Tekrar ve setlerin ne kadar olacağı ağırlık antrenmanından beklenen hedefe bağlı olarak değişebilmektedir. Bu hedef çabuk kuvvet, en çok kuvvet ve dayanıklılık şeklinde kuvvet türlerine belirli bir spor türünden beklenen kas türüne ve kasın tepki hızına gore değişebilmektedir. Atletizm gibi spor türlerinde çabuk kuvvet ön plana çıkarken mücadele sporlarında en çok qüç de mühim olabilmektedir.

Spor fizyolojisi denilen bilim branşında kasların belirgin bir büyüklük kazanmadan kuvvetinin arttırılabileceği ispatlanmıştır. Bu, yeniden ve set sistemiyle sağlanabilmektedir. Vücut geliştirme'de 3-4 set ve 8-12 yeniden meydana getirilen orta hızda hareketler kasın hacmini ve dolayısıyla da muayyen seviyede gücünü arttırmaktadır. Ancak kasların büyüklüğünün mühim olmadığı hatta meydana getirilen spor türüne bakılırsa mani teşkil edebileceği durumlarda set sayısını ve tekrarı düşük tutarak (örneğin 2-5 gibi tekrarlarla) güç artışı sağlanmakta buna mukabil kasın hacmi vücut geliştirmecilerde olduğu kadar büyümemektedir.
Kas Sistemi

Ağırlık antrenmanları vücudumuzdaki ihtiyari kas gruplarının çalıştırılması, güçlendirilmesi, dayanıklılıklarının arttırılması için en elzem egzersiz grubuna girmektedirler. Genel olarak vücudumuzdaki temel kas grupları aşağıdaki şemada sıralanmıştır:
Vücudun Önden Görünüşü
Vücudun Sırttan Görünüşü

Kasların spor terminolojisinde kullanılan adları, anlamları ve egzersizleri

    Göğüs : pectoralis (Bench Press, Incline Bench Press ,Cable Fly)
    Trapez : trapezius (Power Clean, Upright Rows, Shrugs/Banane)
    Omuz : deltoids (Overhead Press, Lateral/Front Raises, Bent-Over Lateral Raise, Upright Row)
    Pazu : biceps brachii (Barbell Curl, Preacher(Scott) Curl, Dumbbell Hammer Curls )
    Triceps(Arka Kol) : triceps brachii (Skull Crushers, Seated Overhead Barbell Triceps Extension, Dips, Close-Grip Bench Press, Push-Ups(Şınav) )
    Ön kol: brachioradialis (Barbell Wrist Curls, Reverse Barbell Wrist Curls, Reverse Curl, Power Clean)
    Orta sırt: rhomboids (Deadlifts)
    Sırt(Kanat) : latissimus dorsi/Lats (Overhead Pulldown, Seated Cable Row, Bent-Over Row,
    Karın : rectus abdominis
    Alt Sırt : (Power Clean, Deadlifts,Low Rows,Hyper Extension)
        Ön Bacak : quadriceps (Leg Press,Barbell Back&Front Squat, Barbell Lunge, Leg Extensions)
    Arka Bacak : biceps femoris (Leg Press, Lying Leg Curls, Dumbbell Lunges)
    Kaba Et : gluteus maximus and medius (Barbell Deadlift, Seated Leg Curl, Barbell Squat, Leg Press)
    Bacak Pazusu: Calves (Standing Calf Raises) ,Donkey Calf Raises)

Başlıca Egzersizler

Egzersizlerde genel prensip zorlanıldığında (bir çok durumda bu ağırlığın kaldırılması sırasında olur) nefes vermek, ağırlık indirildiğinde soluk almak şeklindedir. Egzersizden beklenen amaca gore orta şiddette yada hızlı kaldırışlar yapılabilir.
Üst beden
Pectorals (Göğüs)
Bench Press

    Göğüs İtiş (Bench Press) : Her iki kolun serbest kaldığında aşağıya düşebileceği ağırlık sırasına uzanıp ağırlık çubuğunu (bar) göğüs bölgesine indirip kaldırmakla gerçekleştirilir. Vücudun üst bölgesini en iyi çalıştıran egzersizlerden biridir ve pek fazlaca spor dalında yardımcı egzersiz olarak çalışılmaktadır.

Gerekli Ekipman: Tek el ağırlıkları (dumbbells), ağırlık çubuğu (barbell) Smith machine veya bench press machine.
Lats (Kanat ve Üst Sırt)
Pulldown Machine

    Makarada Çekiş (Pulldown Machine) : Latissimus dorsi denilen üst sırtı geliştiren en mühim egzersizlerden biridir. Eller olabildiğince aleni tutulup sırta ve/veya göğüse çekilir.

Gerekli Ekipman: Lat Pulldown Machine, cable machine
Bel
Karın (göbek)
Ana madde: Karın egzersizi
Crunch

Kıraç yere uzanmış yüzü ile bükük dizleri yukarıda omuzları leğen kemiğine karşı yukarı bükerek yapılır. Bu karın için bir izolasyon egzersizidir.
Alt Beden
Quadriceps (Ön Bacak)
Dumbbell deadlift

    Tek el ağırlıkla Ceset Kaldırışı (Dumbbell deadlift) ellerde ağırlıkla çömelip kalkmakla gerçekleştirilir. Bacak pazısı (calves), hamstringler, alt sırt, latlar da ön bacak kaslarıyla birlikte çalışır. Hareket ağırlık çubuğuyla da (bar) gerçekleştirilebilir. Ceset kaldırışı sadece bacaklara için değil bütün vücudun dayanıklılığını arttıran ve direnme ve savaşım sporlarında uygulanan egzersizlerden biridir.

Gerekli ekipman : Tek el ağırlıklar (dumbell) yada ağırlık çubuğu (barbell)
Hack squat machine

    Çömelip kalkma (squat) ağırlıkla çömelip kalkarak yapılır. Bu harekette hamstring, glute'ler, alt sırt ve kalflar da iş yapmaktadır. Hareket ağırlık çubuğuyla (Barbell) yada makinede de yapılabilir. Emniyet için ağırlık kemeri kullanmakta yarar vardır.

Gerekli ekipman : Barbell&Squat Rack, Hack Squat Machine

    Bacak Pres (leg press) oturarak bacakları kullanıp bir ağırlığı bedenden itmekle gerçekleştirilir. Hamstringleri ve kalfları (calves) da içeren komple egzersizdir.

Gerekli ekipman : Leg Press Machine
Hamstring (Arka Bacak)
Bacak bükme makinesi (Leg curl machine)

    Bacak bükme (leg curl) ağırlık sehpasında yüzüstü uzanıp ayaklarla kalça bölgesine kadar ağırlığın kaldırılmasıyla gerçekleştirilir. Bu egzersiz arka bacak kaslarını (hamstring) çalıştıran izole bir egzersizdir.

Gerekli ekipman : Leg Curl Machine
Deltoids (Omuzlar)
Dumbbell lateral raise

    Tek el ağırlık kaldırışı (Dumbbell Lateral Raise):

Oturarak yada ayakta iki tek el ağırlığı (dumbell) alınır. Omuzun bu bölgesinin diğer bölgelere oranla güçsüz oluşundan dolayı nispeten hafif bir ağırlık seçilir ve kollar iki yana açılır. Gerekli Ekipman: Tek el ağırlıkları (dumbbells), cable machine yada lateral raise machine.
Triceps (Üçbaşlı Kas-Arka kol)
Lying dumbbell triceps extension

    Uzanarak tek el ağırlık triseps uzatma (Lying dumbbell triceps extension) : Oturarak veya ayakta tek el ağırlık yada çubuk ağırlık alınır başın arka tarafına doğru indirilir.

Gerekli Ekipman: Tek el ağırlıkları (dumbbells), ağırlık çubuğu (barbell), cable machine yadabicep curl): Oturarak yada ayakta omuzları oynatmaksızın kolların dirseklerden bükülüp yüz hizasına getirilmesiyle gerçekleştirilir.

Gerekli Ekipman: Tek el ağırlıkları (dumbbells), ağırlık çubuğu (barbell) veya cable machine.

Mr. Olympia, Uluslararası Vücut Geliştirme ve Fitness Federasyonu (IFBB) tarafından her sene düzenlenen uluslararası vücut geliştirme yarışmasının Joe Weider's Olympia Fitness & Performance Weekend'deki ustalaşmış erkek vücut geliştirme yarışmasını kazanan sporcuya verilen unvanın adıdır.[1] Joe Weider, Mr. Universe kazananlarının rekabete devam etmelerini ve para kazanmalarını sağlamak için yarışmayı yarattı. İlk Olympia, 18 Eylül 1965'te New York, Brooklyn Müzik Akademisi'nde gerçekleştirildi ve Larry Scott, iki şampiyonluğun ilkini kazandı.

Rekor yengi sayısı Lee Haney (1984–1991) ve Ronnie Coleman (1998–2005) taraflarından sekizdir. Big Ramy şu anda unvanı elinde tutuyor.

Pumping Iron (1977) filmi, Pretoria Güney Afrika'da 1975 Mr. Olympia'nın oluşumunu içeriyordu ve Arnold Schwarzenegger ve Lou Ferrigno'nun oyunculuk kariyerlerinin başlamasına yardımcı oldu.

Ayrıca bir kadın vücut geliştirmeci olan Ms. Olympia'nın yanı sıra fitness ve figür yarışmacıları için Fitness Olympia ve Figure Olympia yarışmacıları da var. Dört yarışmanın tamamı aynı hafta sonu gerçekleşir. 1994'ten 2003'e ve yeniden 2012'de bir Masters Olympia da taçlandırıldı.

2016'dan başlayarak, Classic Physique isimli yeni bir bölüm tanıtıldı. Danny Hester, Classic Physique bölümünün açılış şampiyonuydu.

2019'dan itibaren, Wheelchair Olympia (Tekerlekli Sandalye Olympia) isimli yeni bir bölüm eklendi.