Mürüvvet SİM Boğaz Sefasında - Bitirimler Sosyetede (1973)

Bir Erler Film klasiği olan 1973 yapımı Bitirimler Sosyetede filminde Mürüvvet Sim ve Atıf Kaptan ile Boğaz Sefası...

Mürüvvet Sim Caymaz (23 Nisan 1929, Tekirdağ - 29 Temmuz 1983, İstanbul), Türk tiyatro ve sinema oyuncusu, seslendirme sanatçısı.

Mürüvvet Sim 23 Nisan 1929'da Tekirdağ'ın Saray ilçesinin Büyükyoncalı köyünde doğdu. 16 yaşında Raşit Rıza'nın topluluğu'nda tiyatroda oynamaya başladı. Daha sonra Ses, Karaca ve Şenses topluluklarında oynamaya başladı. Sinema kariyerine 1950 yılında Mümtaz Ener'in yönetmenliğini yaptığı Onu Affettim filmi ile başladı. 1950-1980 yılları arasında 284 filmde ana ve yardımcı rollerde oynadı ve birçok yapımda seslendirme sanatçısı olarak yer aldı. Ayrıca reklam filmlerinde ekran karşısına geçti. Sim, son yıllarında Beyoğlu'nda piyango bayiliği yaptı. Kendisi gibi tiyatrocu Timuçin Caymaz ile evliydi.

29 Temmuz 1983'te İstanbul'da 54 yaşında hayatını kaybetti. İlk olarak Zincirlikuyu Mezarlığı'na defnedilen Mürüvvet Sim'in naaşı, 2015 yılında oğlu tarafından Pendik ilçesindeki Şeyhli Mezarlığına taşındı.[3]

Filmleri

Renkli Dünya 1980
Senin Olmaya Geldim 1980
Gol Kralı 1980
Canikom 1979
Bu Benim Günahım 1979
Koca Aranıyor 1979
Şıllık 1979
Neşeli Günler 1978
Cevriyem 1978
Kadınlar Hamamı 1978
Bir Garip Yabancı 1978
Hanımevladı 1978
Bizim Kız 1977
Hakem Seyfi Dalmaz 1977 (TV Dizisi)
İki Aşk Arasında 1977
Bulunmaz Uşak 1976
Sıralardaki Heyecan 1976
Kayıkçının Küreği 1976
Yumurtanın Sarısı 1976
Avanak 1976
O Biçim Miras 1976
Deli Şahin 1976
Utanmaz Adam 1976
Gülşah 1975
Acele Koca Aranıyor 1975
Evcilik Oyunu 1975
Derece 37 1975
Sarı Necmiye / İt Adası 1975
Alemin Keyfi Yerinde 1975
Küçük Bey 1975
Şehvet Kurbanı Şevket 1975
Vur Davula Tokmağı 1975
İşte Kapı İşte Sapı 1975
İki Tatlı Serseri 1975
Ben Armudu Dişlerim 1975
İkimiz Bir Fidanız 1975
Silahım Altı Okka / Silahım Altı Kurşun 1975
Yakalarsam Severim 1975
Curcuna 1975
Duyun Beni 1975
Kokla Beni Melahat 1975
Şöhret Budalası 1975
Ye Beni Mahmut 1975
İntihar 1975
Kadınlar Hayır Derse 1975
İmparator 1974
Yaz Bekarı 1974
Hop Dedik Kazım 1974
Beş Tavuk Bir Horoz 1974
Cafer'in Nargilesi 1974
Dadaş Rıfat 1974
Oturak 1974
Şaşkın 1974
Talihsiz Evlat 1974
Televizyon Niyazi 1974
Yumurcak / Veda 1974
Bir Ana Bir Kız 1974
Şiribim Şiribom 1974
Yalancı Yarim 1973
Oh Olsun 1973
Dikiz Aynası 1973
Siyah Gelinlik 1973
Özleyiş 1973
Bitirim Kardeşler 1973
Silahım Namusumdur 1973
Izdırap 1973
Bitirimler Sosyetede 1973
Acı Hayat 1973
Yumurcak Küçük Şahit 1972
Bir Baltaya Sap Olamadım 1972
Feryat 1972
Karamanın Koyunu 1972
Ver Allahım Ver 1972
Sev Kardeşim 1972
Üç Sevgili 1972
Tarkan: Altın Madalyon 1972
Keloğlan Aramızda 1971
Donkişot Sahte Şövalye 1971
Üç Arkadaş 1971
Yumurcağın Tatlı Rüyaları 1971

Konuşan Katır At Yarışlarında 1971
Beyoğlu Güzeli 1971
İdamlık 1971
Hayat Sevince Güzel 1971
Oyun Bitti 1971
Cafer Bey İyi, Fakir Ve Kibar 1971
İşte Deve İşte Hendek 1971
Nasreddin Hoca 1971
Ah Bir Zengin Olsam 1971
Satın Alınan Koca 1971
Fadime Cambazhane Gülü 1971
Yavrum 1970
Ali İle Veli 1970
Bütün Aşklar Tatlı Başlar 1970
Ayşecik Sana Tapıyorum 1970
Cafer Bey 1970
Söz Müdafanın 1970
Çileli Bülbül 1970
Ham Meyva 1970
İşportacı Kız 1970
Kara Gözlüm 1970
Küçük Hanımefendi 1970
Kaçak 1970
Güzel Şoför 1970
Darıldın Mı Cicim Bana 1970
Fatoş Talihsiz Yavru 1970
Bir Şarkısın Sen 1969
Yaşamak Ne Güzel Şey 1969
Allı Gelin 1969
Allah Aşkı Yarattı 1969
Berduş 1969
Yumurcak 1969
Hırsız Kız 1968
Sabahsız Geceler 1968
Benim De Kalbim Var 1968
Sinekli Bakkal 1967
Çifte Tabancalı Damat 1967
Cici Gelin 1967
Sürtüğün Kızı 1967
Çalıkuşu 1966
Ağlama Değmez Hayat 1966
Meyhanenin Gülü 1966
Ben Bir Sokak Kadınıyım 1966
O Kadın 1966
Kenarın Dilberi 1966
Göklerdeki Sevgili 1966
Çıtkırıldım 1966
Kart Horoz 1965
Seveceksen Yiğit Sev 1965
İki Karpuz Bir Koltuğa Sığmaz 1965
Şeker Gibi Kızlar 1965
Sevişmek Yasak 1965
Kocamın Nişanlısı 1965
Hırsız 1965
Kırk Küçük Anne 1964
Kimse Fatma Gibi Öpemez 1964
Şahane Züğürtler 1964
Mukadderat 1963
Adanalı Tayfur 1963
Ne Şeker Şey 1962
Seviştiğimiz Günler 1961
Memiş İş Başında 1961
Mahalleye Gelen Gelin 1961
Cumbadan Rumbaya 1960
Abbas Yolcu 1959
Sevda Sahilleri 1956
Kadının Fendi 1955
Basmacı Güzeli 1955
Köprüaltı Çocukları 1953
Çeto Salak Milyoner 1953
Hoşgör, Boşver, Aldırma / Memo Festivalde 1953
İki Süngü Arasında 1952
İstanbul Havası / Arşak Sulukule'de 1952
Şaban Çingeneler Arasında 1952
Kara Efe / Zeynep'ın Gözyaşları 1952
Onu Affettim 1950

Mürüvvet Sim kimdir

Çocukluğunu içinde bir yerlerde tutup sonunda hayallerine kavuşmuş, Yeşilçam'ın sevilen oyuncularından Mürüvvet Sim'in hayat hikayesidir.

‘’Göster ama elletme’’ diyerek ilişki dünyasının temelini bulan, yeri geldiğinde çirkefleşip, yeri geldiğinde bir hanımefendi olan, ,ille de kendini sevdirmeyi bilen kadın, Mürüvvet Sim.

Birer motto haline gelmiş cümleleri ve de mimikleriyle Türk filmlerinden hayatımıza dokunmayı hep bildi o. Tonton haliyle her gülümsediğinde yüzünde güller açsa da, çocukluğu zor ve yalnızdı.

Ama o, yalnız ve beş parasız geçmiş bir çocukluk için fazla güçlüydü. Bir de hırslı. Mürüvvet Sim, bence hayatını kendisine hediye etti.

O adeta küllerinden doğarak yaşadı ve tekrar ait olduğu yere döndü.

Mürüvvet doğdu

Mürüvvet 23 Nisan 1929’da Tekirdağ Büyükyoncalı köyünde, yıllar sonra kendi anlatımından öğreneceğimiz kadarıyla bir tarlada doğdu. Ailesi yokluk içinde yaşıyordu. Mürüvvet doğduğunda annesi acılar içinde göbek bağını çekme bıçağı ile kesti ve tarlaya bırakıverdi.

İnanılanın üzerine göbek bağı bırakıldığı yerden geleceği şekillenmeliydi çocuğun. Ama Mürüvvet hırçınlığı, cesareti ve hatta yaramazlığı ile kendini geleceğe taşıdı. Belki de o gün o tarlada Mürüvvet’in göbek bağı toprağa düştü, büyüdü ve çiçeklerini açtı; Mürüvvet’in hayatı işte o topraktan adeta fışkırdı.

Annesi eski zaman kadınlarından biri olarak aslında sıradan bir doğum yaşamıştı. Mürüvvet’i doğurdu, şalvarına sardı, sıradan bir eylemmişçesine atının terkisine attı ve eve getirdi. Mürüvvet de artık bu sefaletin bir parçası olacak büyüyecekti.

Korkunç Mürüvvet

Tekirdağ’da yaşamını sürdüremeyeceğini anlayan aile İstanbul’a, Topkapı Tekkeci Mahallesi’ne taşındı. Mürüvvet, henüz 2 yaşındaydı.

Ailesi bir süre İstanbul – Tekirdağ arasında gide gele hayatlarını sürdürdüler. Annesi evlerde hizmetçilik yapıyor, babası da bahçelerde çalışıyordu. Mürüvvet de kaşla göz arasında, her gün bir yaramazlık geliştirerek büyüdü gitti. Tophane’nin tüm sokakları onundu. Öyle yaramazdı ki, mahalleli artık ona ‘’Korkunç Mürüvvet’’ adını takmıştı.

Mahallelinin bu adı taktığı kadar da vardı. Artık onları çileden çıkarıyor, rahat bir gün geçirmelerine izin vermiyordu. Mahalleli de biraz olsun rahat bir nefes almak için onu parasını verip sinemaya gönderiyorlardı.

Mürüvvet her film dönüşü mahalleliyi etrafına çember edip izlediği filmi baştan sona hiç sıkılmadan canlandırarak anlatıyordu.

Aslında Mürüvvet’in her hareketi ona yeni kapılar açtı; tıpkı her insanın hayatında olduğu gibi. İşte yaramazlığından kurtulmak için ona aldıkları sinema biletleri, Mürüvvet’in gelecek biletleriydi. Çünkü Mürüvvet’in oyunculuğa ilgisi bu filmler sayesinde başlamıştı ve o Yeşilçam’ın yıldızlarından biri olacaktı.

Mürüvvet okula başladı

Mürüvvet’in ailesinin yoksul olduğu gerçeği İstanbul’a taşındıklarında değişmedi. Mürüvvet adeta bir yaramazlık abidesi olarak herkesi canında bezdirirken bir yandan da büyüyordu. İhtiyaçları, istekleri de artıyordu. Kim bilir belki de bunca hırçın olmasının sebebi parasızlıktı.

Mürüvvet okul çağına geldiğinde ailesinin okul masraflarını karşılayacak durumu yoktu. Mahalleli elini bu sefer de cebine attı ve Mürüvvet’i okula yazdırdı. Tek tesellileri okul saatleri boyunca cam çerçeve indiren, her eve dalıp keyfince yemek yiyen, ele avuca sığmayan o yaramaz çocuğun okul saatleri boyunca mahallede olmayacak olmasıydı. Varsın gerisini okuldakiler düşünsündü.

Mürüvvet okulda da mahalledekinden farklı bir tutum sergilememişti. Yaramazlıkları okul gibi disiplin gerektiren bir ortamda kabul edilebilir değildi. Aldığı her uyarıdan sonra yine bildiğini okuyan Mürüvvet iki kez okuldan atıldı.

Onu her seferinde başka okula naklettiler. Ancak öğretmeni Sabriye Hanım dayanamayıp onu geri getirmek için giderdi. Yine de hiç dayak yemedi. Sabriye Öğretmen, onu en fazla çimdiklerdi. Hırsını alamasa da ona hiç el kaldırmadı. Mürüvvet’te adeta şeytan tüyü vardı.

Mürüvvet okulu bırakmak zorunda

Mürüvvet beşinci sınıftayken, II. Dünya Savaşı zamanları yaşanıyordu ve o uyuz kapmıştı. Bu sebeple okulu bırakmak zorunda kaldı.

Mürüvvet artık tüm zamanını evinde geçirmek zorundaydı. Sefaletin üzerine bir de bu dert eklenmişti. Tüm haylazlıklarına rağmen o, okulu seven ve okumak isteyen bir çocuktu. Onun gibi aklı her hinliğe çalışan bir çocuk için uyuzluk bir engel olamazdı. Çalıştı, çabaladı ve sonunda dışarıdan sınavlarını vererek ilkokuldan mezun oldu.

Bu kadarla kalamazdı, ortaokula devam etmeliydi. Üstelik artık uyuz da değildi. Hoplaya zıplaya okula gidebilirdi. Ancak küçük bir sorunu vardı: Onu okula kaydettirmesi için bir velisi yoktu.

Mürüvvet kendine bir veli buldu

Anne babası hala hayattaydı, eksik olmasındı. Ama onların okuma yazmaları yoktu. İmza atamazlardı. Zaten hayat kargaşasında öyle bir kaybolmuşlardı ki, Mürüvvet’in okuluna yetişemeyecek kadar meşguldüler. Mahalleli de muhtemelen onu artık çocuk olarak görmüyordu ya da herkesin kendi halinde işi gücü, derdi tasası vardı.

Mürüvvet kimseden yardım isteyemeyeceğini hissettiğinde, işin başa düştüğünü fark edip düştü kayıt yollarına. İlk iş, Nahiye Müdürlüğü’nde aşı olmalıydı. Ama muhtemelen çocuk olduğu için yapamayacağı birçok şey vardı.

Koridorda gövdesi put olmuş dururken, gözleri fıldır fıldır etrafı tarıyordu. Radarına elinde birkaç kağıtla dolaşan yakışıklı bir adam takıldı. Hiç düşünmeden bir anda tüm vücuduyla bu adama doğru koştu ve nefes nefese kalmış, bir yalvarma tonundaki sesiyle adama ‘’Benim velim olur musunuz?’’ dedi. Muhtemelen o anda gözleri sesinden daha çok yalvarıyordu ki, adam bu küçük kızın isteğine karşı koymadı, Mürüvvet’in velisi olmayı kabul etti.

Mürüvvet’in yeni velisi, Vahdi Ersin, Nahiye Müdürlüğü’nde katipti. Genç adam Mürüvvet’in çok cesur olduğunu düşünüyordu. Öyleydi de; Mürüvvet hayatı kendi avuçlarında tutmayı çok küçük yaşta öğrenmişti.

Katip Mürüvvet’in ortaokul kaydını yapmıştı. Artık yeniden okullu olmuştu işte. Üstelik artık öyle yaramaz, ele avuca sığmaz Mürüvvet de gitmişti. İçinde bir yerlerde o yaramaz küçük kızı saklı tutarak güvenilir, akıllı bir genç kız olmuştu.

Evet, güvenilirdi. Okul hayatı boyunca velisi olmuş katip, ona çok güveniyordu örneğin. Öyle ki, Fener’e tayini çıktığı zaman, Mürüvvet oralara kadar yorulmasın diye onun bütün tezkerelerini imzalayıp da gitti.

Seneler sonra Vahdi Ersin ve Mürüvvet, tiyatro sahnesinde rol arkadaşı olacaklardı.

Sanat okulu öğrencisi, Mürüvvet

Mürüvvet’in artık gözünde de gönlünde de tek bir dert vardı; Sanat okuluna gidebilmek. Ufuk çizgisinde gördüğü tek şey tiyatro sahnesi ve ondan sonrasında da gün batımı hep turuncuydu.

Gönlüne Amerikan Kız Sanat Okulu’na gitme fikri düşmüştü bir kere. Ama fakirlik iliklerinde dolaşıyordu adeta. Bu okulu da bilmezdi ya, mahalleden arkadaşı Seta gittiği için biliyordu.

Hayalleri büyüktü, ama çemberi dardı işte. Bundan sonra bildiği tek yer olan bu okul için savaşı başlatmıştı.  Annesine yalvardı, ilk taksiti öde diye. Kadın şaşkın, perişan, düşünceli… Okulun bir aylık taksiti onların o ay geçinmesi için gerekli olan paraydı. Ama Mürüvvet ölesiye istiyordu ve sadece ilk aylığı öde, ben gerisini hallederim diyordu. Annesi de çekemedi kızının üstünden elini. Belli ki, o kendini kurtaracaktı.

Mürüvvet de artık Amerikan Kız Sanat Okulu öğrencisi olmuştu. Lisan ve sanat öğrenecekti. Okul Çemberlitaş Türbesi’nin karşısındaydı. Zenginlerin okuduğu okula, tramvaylara kaçak binse de, arınmış bir ruhla gidiyordu sanki. Aslında buraya, sonrasında da sahneye ait olduğunu hissettiği o hırslı kızın ruhuyla…

İlk bir ay rüya gibi geçti gitti. Süre dolduğunda okul bir sonraki ayın taksitini talep ediyordu. Mürüvvet bir iki geçiştirse de sonunda dayanamadı ve Spor Öğretmeni Mukadder Hanım’a döktü içini. Beni kovmayın diye yalvardı. Hatta okul ücretini sabahları erkenden gelip okulu temizleyerek, sobayı yakarak karşılayabileceğini bile söyledi.

Mukadder Hanım, Mürüvvet’in bu haline dayanamadı. Çünkü Mürüvvet bir ay gibi kısa bir zamanda kendini kanıtlamıştı, çalışkan bir öğrenciydi. Okul müdürü ile görüştü ve okulun tarihinde ilk olacak bir karar alındı: Münevver okulun burslu öğrencisi olacaktı.

Mürüvvet, dünyanın en mutlu insanıydı. Okula adeta uçarak gidip geliyordu. Okulu başarıyla bitirerek kendisine destek olan herkesi ve ailesini gururlandırdı.

Bundan sonraki eğitim adresi, Akşam Kız Sanat Okulu olacaktı.

Mürüvvet sahnede

Okulda bir piyes sahnelenecekti: ‘’Ayşe’nin Köyü’’ opereti. Bütün roller dağıtıldı. Mürüvvet, en son akla gelecek isim bile değildi aslında. Ama o istemeyegörsün bir şeyi, koparacak da olsa alırdı. Yalvardı, yakardı, bir figüranlık kaptı. Ama tüm roller de ezberindeydi.

Oyuna iki gün kala Münevver için bir mucize gerçekleşti. Oyunun başrol oyuncusu Güzide, Nükhet Duru’nun annesi, bir kaza geçirdi. İki gün içinde yerine konacak kimse olmadığından başrol Mürüvvet’e verildi. Bu hırslı kız, sonunda istediği yerdeydi; sahneye ilk adımını atmıştı.

Oyun sergilendikten sonra Mürüvvet manşetlerdeydi: ‘’Yeni bir Cahide doğdu’’ diye yazmışlardı. Bundan sonra hayalleri gerçekti, Mürüvvet sahnelerin aranan oyuncusu olacaktı.

Mürüvvet ve tiyatro serüveni

Bugüne kadar tiyatroya ulaşmanın hayali ve hırsıyla geçirdiği günlerini bundan sonra tiyatro sahnelerinde rollere can vererek geçirecekti, Mürüvvet.

Mürüvvet’in profesyonel tiyatro hayatı 16 yaşındayken Raşit Rıza Topluluğu ile başladı. Suat Sim ile evlendiğinde de Ses Tiyatrosu’na geçti.

Sinema hayatı başlayana kadar Muammer Karaca Tiyatrosu ve Şen Ses Topluluğu’nda da çalıştı. Hatta ileride bir bankanın çocuk tiyatrosunda oyuncu ve yönetmen olarak da çalışacaktı.

Mürüvvet Sim ve evlilikleri

Mürüvvet Sim ilk evliliğini Suat Sim ile yaptı. Evliliklerinden bir oğulları oldu. Ancak bu evlilik bitecekti.

İkinci evliliğini ise, dublaj sanatçısı Temuçin Caymaz ile yaptı. Bu evlilikten de Zafer adını verdikleri bir oğlu daha oldu.

Mürüvvet Sim sinemada

Mürüvvet, tıpkı izlediği filmlerdeki oyunculardan biri gibi beyaz perdedeydi artık. 1950’de Mümtaz Ener’in yönetmen koltuğuna oturduğu ‘’Onu Affettim’’ ile tanıştı sinemayla. Ayşecik serisinden, Neşeli Günler’e kadar birçok filmde rol aldı.

Mürüvvet Sim, 1952’den itibaren sürekli olarak sinema filmlerinde rol aldı. Yeşilçam’ın aranan isimlerindendi. Oynadığı neredeyse her rolde, iyi kalpli, yufka yürekli bir kadındı. İçindeki sevgi onu buralara kadar getirmişti. Bütün filmlerinde yaşadıklarının izini silmiş ve umut dolu, gülümseten bir Mürüvvet vardı. Kötü karakter rolleri ona göre değildi, bunu çabuk keşfetmişti.

Her filmde sanki artık tanıdığı birini konuk ediyordu insanlar evine. Her zaman dul bir kadın ya da uyanık bir anneydi. Bir konak varsa oranın aranan hizmetçisi ya da nemfomanyak Rum pansiyon işletmecisiydi.

Sezercik’in, Ayşecik’in teyzesi olup tüm kötü karakterleri karşısına alırdı. Gülen Gözler’de Adile Naşit’in Mürüvvet Sim’in kafasına geçirdiği bir tencere yaprak sarma muhtemelen hala sizin de hafızanızdadır.

Çirkef, dedikoducu, kavgacı rolleri ile hepimizin evine şenlikler getirdi. Kendine has hareketleri, azarları, mahalle ağzıyla konuşmaları ile evimizden biri haline geldi.

Hatta ‘’Neşeli Günler’’de kızına verdiği ‘’Göster ama elletme’’ öğüdü ile tüm anne ve genç kızların esprili dili oldu.

Her filminde aynı Mürüvvet, ama bambaşka bir karakterdi.

Mürüvvet Sim öldü

Mürüvvet Sim, 30 Temmuz 1983’te öldü.

Mürüvvet Sim kimdir?

1919 yılında Tekirdağ’da doğan sanatçının gerçek ismi “Mürüvvet Sim Caymaz” dır.

Mürüvvet Sim , Sanat yaşamına 16 yaşında Raşit Rıza Topluluğu’nda sahneye çıkarak başladı. Daha sonra Ses, Karaca ve Şen Ses tiyatrolarında oynadı. 1952′den sonra sinemaya geçerek oyunculuk yapan sanatçı, birçok filmde rol aldı. Türk Sinemasının sevilen karakter oyuncularından oldu.

Yeşilçam’ın iyi kalpli, güleç yüzlü, zaman zaman evde kalmış kadını, zaman zamansa bir dulu veya bir uyanık anneyi oynayan altın kalpli isimlerindendi. Genelde konağın hizmetçisidir, arada pansiyon işletmecisi nemfomanyak Rum olur.. Sezercik’e, Ayşecik’e, Zeynepçik’e teyzelik ederken Önder Somer’i, Suzan Avcı’yı karşısına alır. Gülen Gözler’de kafasına Adile Teyze tarafından geçirilen o bir tencere yaprak sarma ile aklımızdaki yerini ömür boyu kiralamış agresif melektir.

Kötü rolleri hiç sevmedi; her zaman seyircinin karşısına sevecen bazen kızan ama sonunda hep film kahramanının yanında yer alan rollerde gördük onu beyaz perdede. Sinemaya yüzlerce filmde emeği geçti. Sim sinema izleyicisinin kalbinde çok ayrı bir yer etti. Sinemanın yanında tiyatroda da oynadı.

Dedikoducu, çirkef, kavgacı, acuze rollerinin değişmez isminin aklımızda hep o şen kahkahası, mahalle ağzıyla sıraladığı şirin hakaretleri, küfürleri ve azarları ile kalması onun oyunculuğu ne kadar ciddiye aldığını gösterir. 1980′de televizyon reklamlarında gözüken Mürüvvet Sim, bir bankanın çocuk tiyatrosunda oyuncu ve yönetmen olarak çalıştı.

Oynadığı başlıca filmler: İki Süngü Arasında (1952), Basmacı Güzeli (1955), Cumbadan Rumbaya (1960), Ne şeker şey (1962), Keşanlı Ali destanı (1964), Çifte Tabancalı Damat (1967), Avanak (1976).

Ömrünün son yıllarında geçinebilmek için Beyoğlu’nda Milli Piyango bayiliği yaptı.

Türk Sineması’nın önemli karakter oyuncularından biri olan ve Türk filmlerinin o vazgeçilmez filmlerinde sıkça gördüğümüz Mürüvvet Sim de, ömrünün son yıllarında geçimini lodosculuktan kazanıyormuş.

Evlilikleri : Dublaj sanatçısı Temuçin Caymaz ile evli idi ve Zafer Caymaz adında bir oğlu vardır.

Mürüvvet Sim kimdir?

1919 yılında Tekirdağ'da doğan sanatçının gerçek ismi "Mürüvvet Sim Caymaz" dır.
Mürüvvet Sim , Sanat yaşamına 16 yaşında Raşit Rıza Topluluğu'nda sahneye çıkarak başladı. Daha sonra Ses, Karaca ve Şen Ses tiyatrolarında oynadı. 1952′den sonra sinemaya geçerek oyunculuk yapan sanatçı, birçok filmde rol aldı. Türk Sinemasının sevilen karakter oyuncularından oldu.
Yeşilçam'ın iyi kalpli, güleç yüzlü, zaman zaman evde kalmış kadını, zaman zamansa bir dulu veya bir uyanık anneyi oynayan altın kalpli isimlerindendi. Genelde konağın hizmetçisidir, arada pansiyon işletmecisi nemfomanyak Rum olur.. Sezercik'e, Ayşecik'e, Zeynepçik'e teyzelik ederken Önder Somer'i, Suzan Avcı'yı karşısına alır. Gülen Gözler'de kafasına Adile Teyze tarafından geçirilen o bir tencere yaprak sarma ile aklımızdaki yerini ömür boyu kiralamış agresif melektir.

Kötü rolleri hiç sevmedi; her zaman seyircinin karşısına sevecen bazen kızan ama sonunda hep film kahramanının yanında yer alan rollerde gördük onu beyaz perdede. Sinemaya yüzlerce filmde emeği geçti. Sim sinema izleyicisinin kalbinde çok ayrı bir yer etti. Sinemanın yanında tiyatroda da oynadı.

Dedikoducu, çirkef, kavgacı, acuze rollerinin değişmez isminin aklımızda hep o şen kahkahası, mahalle ağzıyla sıraladığı şirin hakaretleri, küfürleri ve azarları ile kalması onun oyunculuğu ne kadar ciddiye aldığını gösterir. 1980′de televizyon reklamlarında gözüken Mürüvvet Sim, bir bankanın çocuk tiyatrosunda oyuncu ve yönetmen olarak çalıştı.

Oynadığı başlıca filmler: İki Süngü Arasında (1952), Basmacı Güzeli (1955), Cumbadan Rumbaya (1960), Ne şeker şey (1962), Keşanlı Ali destanı (1964), Çifte Tabancalı Damat (1967), Avanak (1976).

Ömrünün son yıllarında geçinebilmek için Beyoğlu'nda Milli Piyango bayiliği yaptı.

Türk Sineması'nın önemli karakter oyuncularından biri olan ve Türk filmlerinin o vazgeçilmez filmlerinde sıkça gördüğümüz Mürüvvet Sim de, ömrünün son yıllarında geçimini lodosculuktan kazanıyormuş.

Evlilikleri : Dublaj sanatçısı Temuçin Caymaz ile evli idi ve Zafer Caymaz adında bir oğlu vardır.