SUÇLULARIN VE İLKEL KABİLELERİN ÜLKESİ - BREZİLYA - DÜNYANIN MERKEZİ

BREZİLYA ÖYLE BİR ÜLKE Kİ, DÜNYANIN EN BÜYÜK ORMANI OLAN AMAZON ORMANLARI ORADA, MODERN DÜNYADAN İZOLE OLARAK YAŞAYAN BİR ÇOK İLKEL KABİLE ORADA. RİO DE JAN...

Brezilya (Portekizce: Brasil) yahut resmî adıyla Brezilya Federal Cumhuriyeti (Portekizce: Bu ses hakkındaRepública Federativa do Brasil (yardım·malumat)), Güney ABD'nın en büyük ve en kalabalık ülkesidir. Latin ABD’nın %47,7’sini kaplayan Brezilya, Ekvador ve Şili haricinde Güney Amerika ülkelerinin tüm bunlar ile sınır komşusudur.[5] Komşuları ile 12.000 km'lik sınıra sahip olan Brezilya güneybatıda Arjantin ve Paraguay, batıda Bolivya ve Peru, kuzeybatıya Kolombiya ve kuzeyde ise Venezuela, Guyana, Surinam ve Fransız Guyanası'nın komşusudur.[5]

Dünyanın en kalabalık altıncı ülkesi olan Brezilya’nın 2019 yılı itibarıyla nüfusu yaklaşık olarak 210,2 milyon kişiden oluşmaktadır.[1]

Nüfusu 1 milyonun üstünde on üç şehri olan Brezilya’nın en büyük şehirleri São Paulo (12,1 milyon) ve Rio de Janeiro’dur (6,6 milyon). Brezilya bayrağında renkler, ormanları ve madenleri değil eskiden vazife yapmış kraliyet ailelerini simgeler. Resmî dili Portekizce olan Brezilya'da başkan, milletvekilleri, senatörler, valiler, belediye başkanları, eyalet ve kent meclisleri üyeleri dört senede bir meydana getirilen seçimlerle belirlenir. 110 milyon seçmenin katılmış olduğu 2002 yılı seçimlerinde tüm bölgelerde elektronik seçim sandıkları kullanılmıştır.

Kişi başına gelirin 15.000 dolar olduğu nüfusunun %64,6’sı Katolik, %22,2’si Protestan, %2’si Spiritist, %3,2’si diğer dinlere mensup, %8’i ise dinsizdir. Katoliklerden 20 milyon kadarı bununla birlikte Afrika kökenli dinlerin ayinlerine de gitmektedirler.

Brezilya’da 8 senelik mecbur öğrenim devlet okulları tarafınca ücretsiz bir şekilde sağlanmaktadır. Bunun yanında, yükseköğretim de dahil olmak üzere, devlet okullarının yanı sıra hususi okullar da etkinlik göstermektedirler.

Beş kere dünya şampiyonu olduğu futbolun yanı sıra voleybol, basketbol, tenis, yüzme, plaj voleybolu, sörf, araba yarışları ve yelkencilik Brezilya'nın dünya çapında başarılar elde etmiş olduğu spor dallarıdır. Ayrıca Capoeira ve samba, bilhassa ülkenin Afrika kökenli kültürünün, bütün dünyada dikkat çektiği folk etkinlikleridir. Dünya futboluna mühim oyuncular katmıştır ve katmaktadır.
İçindekiler

    1 Etimoloji
    2 Tarihçe
        2.1 Kolomb öncesi devre
        2.2 Koloni süreci
        2.3 Brezilya İmparatorluğu
        2.4 Eski Cumhuriyet (1889-1930)
        2.5 Popülizm ve kalkınma (1930-1964)
        2.6 Askeri zorbalık (1964-1985)
        2.7 1985'ten günümüze Brezilya
    3 Politika
        3.1 Hükümet
        3.2 Hukuk
        3.3 Diplomatik ve askeri ilişkiler
    4 Coğrafya
        4.1 Bölgeler ve arazi
        4.2 İklim
        4.3 Çevre
    5 Ekonomi
        5.1 Enerji
    6 Demografi
        6.1 Irk ve etnisite
        6.2 Dil
        6.3 Eğitim ve esenlik
    7 Ulaşım
    8 Sosyal sorunlar
        8.1 Zengin ve fakir arasındaki yar
        8.2 Suç
    9 Kültür
        9.1 Çeşitli etkisinde bırakır
        9.2 Edebiyat
        9.3 Mimari
        9.4 Din
        9.5 Spor
    10 Turizm
    11 Uluslararası sıralamalar
    12 İdari bölümler
        12.1 Bölgeler
        12.2 Devletler
    13 Ayrıca bakınız
    14 Kaynakça

Etimoloji
Ana madde: Brezilya etimolojisi
Brezilya ahşabının çıkarılmasını yayınlayan 1519 tarihindeki "Terra Brasilis" haritasından detay

Sömürge döneminin başında, Joao di Barush, Vicente do Salvador ve Peru di Magallais Gandavou şeklinde tarihçiler "Brezilya" adının kökenini Brezilya ağacına bağladılar (Caesalpinia echinata; Port. Pau-brasil).

Brezilya ağacının adının kökeninin izini sürmek zordur. Modern Brezilyalı filologlar onu Keltlerin ve hatta Fenikelilerin dilinde ararlar. Mevcut ismi "Brezilya" kurulmadan ilkin, yeni keşfedilen topraklar Monte Pascoal, Vera Crus adası, Santa Crus toprakları, Nova Lusitânia, Cabralia ve diğerleridir.

Ülkenin şu anki resmi adı olan "Brezilya Federal Cumhuriyeti", 1967'de askeri rejimin ilk anayasası ile tanıtıldı ve ismi 1988'deki yeni Anayasa'nın kabul edilmesinden bu yana korundu. Ülke 1822'de "Brezilya İmparatorluğu" olarak adlandırıldı ve 1889'da cumhuriyetçi bir hükümetin kurulmasından sonrasında, "Birleşik Brezilya Eyaletleri Cumhuriyeti" olarak adlandırıldı.

25 Mart 1824 tarihindeki ilk Brezilya anayasasının doğruladığı şeklinde Brezilya sakinlerine "Brezilyalılar" (brasileiros) denir. Ülkede ikamet edenler için 1706 yılından bu yana Portekizcede kullanılır. Ancak başlangıçta yalnızca Brezilyalı kereste tüccarları için kullanılıyordu.[6]
Tarihçe
Ana madde: Brezilya zamanı
Kolomb öncesi devre
Brezilyalı Aborjin - Jean-Baptiste Debret tarafınca boyama

Brezilya'da bulunan fosiller, en az 8000 sene önce bu topraklarda insan yerleşiminin kanıtıdır. Bununla beraber, Brezilya'ya ilk kimin geldiği sorusu hala bir münakaşa konusudur. Genel olarak, arkeologlar bu genelinde göç Asya avcılar olduklarını düşünüyorum Bering boğazı yöntemiyle Alaska aşağı için, ABD ve peşinden Brezilya'ya. Ancak diğer birtakım arkeologlar, Brezilya'nın yaşlı sakinlerinin yerli Avustralyalılar ve Afrikalılardan geldiğini öne sürüyorlar.[7]

And Dağları'nın batısındaki Kızılderililer, Peru'daki İnka İmparatorluğu benzer biçimde yüksek kültüre haiz kentsel devletler geliştirirken, Brezilya'daki Kızılderililer avcılık, balıkçılık ve avcılığı, balıkçılık ve çiftçiliği içeren yarı göçebe bir yaşam tarzı yaşadılar. Bir makaleleri yoktu yada büyük ölçekli yapılar inşa etmediler, bundan dolayı esas olarak çanak çömlek aracılığıyla onlar hakkında malumat edinmek zordu. Avrupalılar Brezilya'yı keşfettiklerinde, Brezilya'daki yerli nüfus fazlaca düşüktü, nüfus ancak 1 milyon civarındaydı. Bugün, Brezilya Kızılderilileri kısmen diğer ırklarla iç içedir veya Amazon ormanlarında ilkel olarak yaşarlar.[8]
Koloni dönemi

Brezilya kaşif Pedro Alvares Cabral tarafınca Portekiz tarafınca 22 Ekim 1500 tarihinde keşfedilmiştir.

İlk başta Portekizliler Brezilya ile pek ilgilenmediler, ancak daha oldukça Çin, Hindistan ve Endonezya ile ticari faaliyetlere odaklandılar. Kullanılmamış dev gibi toprakları ve kaynaklarıyla, Fransa ve Hollanda benzer biçimde öteki birçok Avrupa ülkesi de Brezilya'da koloniler kurmak istedi, sadece sonuçta Portekizliler başarısız oldu.

Brezilya adı, bu toprakların mühim bir ihracatının adından gelir: şarap ağacı (Port. Pau-Brasil), kırmızı boyayı yapmak için reçine sağlayan bir ağaçtır. 17. Yüzyılda, şeker kamışı az az Brezilya ana ihraç maddesi haline gelmesi şarap değiştirilir. Portekizli soylular ve toprak sahipleri, büyük şeker kamışı tarlaları kurdular ve Afrika'dan milyonlarca siyahı bu tarlalarda çalışmak için köleleştirdiler. Siyah insanlara çok sert davranıldı, bundan dolayı birçok ayaklanma ve savaşım yaşadılar, tipik olarak 1835'te Salvador, Bahia'daki ayaklanma  fakat çoğu zaman başarıya ulaşmış olamadılar.
Brezilya İmparatorluğu
Ana madde: Brezilya İmparatorluğu

1808'de, Napolyon'un ordusundan kaçmak için Portekiz kraliyet ailesi ve hükümet, o zamanlar Brezilya'nın başkenti Rio de Janeiro'ya göç etti. Bu, tarihte tek bir kraliyet ailesinin kıtalararası göçüydü. 1815'te Portekiz Kralı VI. João, Brezilya'yı Portekiz ve Algarve ile birleşmiş bir krallık duyuru etti (şimdi cenup Portekiz). O andan itibaren, lafda Brezilya bir koloni olmaktan çıktı, sadece naiplik Portekiz'in elinde kaldı. VI. João 1821'de Portekiz'e döndüğünde, oğlu Pedro Brezilya tahtına çıktı. 7 Eylül 1822'de, halk hareketinden önce Pedro, Brezilya'nın Portekiz'den ayrıldığını ("Bağımsızlık veya Ölüm") ilan etti ve bağımsız Brezilya İmparatorluğu'nu kurdu. Kral Pedro kendisini Brezilya İmparatoru I. Pedro ilan etti ve yaygın olarak Dom Pedro olarak biliniyordu.

İmparator Pedro, Brezilyalı politikacılarla anlaşmazlıklar sebebiyle 1831'de Portekiz'e döndü. Oğlu Kral II. Pedro, dokuz yıllık saltanat döneminden sonra 1840'ta 14 yaşında tahta çıktı. II. Pedro, cumhuriyet oluşturmak için bir darbeyle tahttan inmiş olduğu 1889 yılına kadar süren yarı parlamenter bir monarşi kurdu. Kral II. Pedro, egemenliği sona ermeden 1888'de Brezilya'da köleliği kaldırdı. Köle sahipleri tarafınca nefret edilmesinin ve tahttan indirilmesinin nedeni de budur.
Eski Cumhuriyet (1889-1930)
Brezilya İmparatoru II. Pedro

II. Pedro, 15 Kasım 1889'da cumhuriyetçiler tarafınca bir askeri darbeyle tahttan indirildi. Darbeyi yöneten General Deodero de Fonseca, Brezilya'nın ilk fiili başkanı oldu. Ülkenin adı Brezilya Birleşik Devletleri Cumhuriyeti olarak değiştirilmiştir (1967 senesinde bugünkü haliyle Brezilya Federal Cumhuriyeti olarak değiştirilmiştir). 1889 ve 1930 yılları içinde, Brezilya bir oldu anayasal demokratik hükümet ile, cumhurbaşkanlığa geçti.

19. Yüzyılın sonucunda, kahve, şeker kamışı yerine Brezilya'nın ana ihracat ürünü haline geldi. Yabancı ülkelerle meydana getirilen kahve ticareti, Brezilya'nın ekonomik refahına katkıda bulunurken, başta İtalya ve Almanya olmak üzere Avrupa ülkelerinden de mühim sayıda muhacir çekmiştir. Artan nüfus ve bolca işgücü, Brezilya'nın endüstriler geliştirmesine ve topraklarını kıtaya daha da genişletmesine izin verdi.

"Eski Cumhuriyet" olarak malum bu devre, 1930'da Getúlio Vargas'ın cumhurbaşkanı olduğu bir askeri darbeyle bitti.
Popülizm ve kalkınma (1930-1964)

Getúlio Vargas 1930'daki askeri darbeden sonrasında iktidara geldi. Brezilya'yı değişen demokrasi dönemleriyle bir diktatör olarak yönetti. 1930'dan sonrasında, Brezilya hükümeti ziraat, endüstri ve bölgenin geniş iç Brezilya'sını genişletme projelerinde başarıyı sürdürdü.

Başkan Getúlio Vargas, 1930-1934 ve 1937-1945 olmak suretiyle iki devre diktatör olarak hüküm sürdü. 1951-1954 yılları arasında Brezilya cumhurbaşkanı seçildi. Getúlio Vargas, ülkenin kalkınmasını daha da ilerletmek için Brezilya siyaseti hakkındaki yeni fikirlere sahipti. O zamanlar Brezilya'da gelişen sanayi bağlamında, işçilerin yeni bir siyasi iktidar biçimi olan demokrasi, uyuşturucu eşliğinde burada mühim bir siyasi güç haline geleceğini anlamıştı. Bunu akılda tutarak, Başkan Vargas 1954'te intihar edene kadar 15 yıl süresince Brezilya siyasetini nispeten istikrarla test etti.

Başkan Getúlio Vargas yönetimindeki iki diktatörlük döneminden sonrasında, 1945-1964 yılları arasında Brezilya'da demokrasi genel olarak hüküm sürdü. Bu dönemde gerçekleşen önemli olaylardan biri de Brezilya'nın başkentinin Rio de Janeiro şehrinden Brasília şehrine taşınmasıydı.
Askeri zorbalık (1964-1985)

Ekonomik ve sosyal krizler 1964'te askeri darbeye yol açtı. Darbeye Minas Gerais başkanı José de Magalhães Pinto gibi bir dizi mühim politikacı yardım etti ve Amerika hükümetinin desteğini aldı. Darbeden sonrasında, Brezilya'da 21 sene boyunca ordunun ülkenin bütün siyasetini kontrol ettiği bir askeri diktatörlük periyodu kuruldu. Brezilya ekonomisi, 1968'den 1980'e kadar askeri hükümetin yönetimi sırasında mucizevi bir gelişme yaşadı (bu dönem " Brezilya Mucizesi " tabiriyle anılır.). Ülkenin çehresi hızla değişti (1960'ta Brezilya nüfusunun %55'i hala kırsal alanlarda yaşıyordu, 1980'de Brezilya nüfusunun %67'si kentsel alanlarda yaşıyordu). Bu gelişme süreci, petrol fiyatı krizinin etkisiyle ancak 1979'da sona erdi.
1985'ten günümüze Brezilya

1985 senesinde Brezilya demokratik sürece geri dönmeye başladı. Tancredo Neves başkan seçildi, sadece yemin etmeden önce öldü, yerine başkan yardımcısı José Sarney atandı. Aralık 1989'da Fernando Collor de Mello cumhurbaşkanı seçildi ve vazife süresinin ilk yıllarını Brezilya'nın o zamana kadar ayda %25'e ulaşan hiperenflasyonunun üstesinden gelmek için harcadı. Kendisinden sonra gelen başkanlar, özgür ticaret ve devlete ilişkin işletmelerin özelleştirilmesi şeklinde açık iktisat politikalarını sürdürmeye devam ettiler.
Politika
Ana madde: Brezilya siyaseti
Hükümet

Anayasaya bakılırsa, Brezilya federal bir cumhuriyet altındaki bir ülkedir ve federal, eyalet, belediye yönetimi ve özerk federal bölge olmak suretiyle dört siyasal birim temelinde oluşturulmuştur. Bu siyasal oluşumlar içinde muayyen bir güç hiyerarşisi yoktur. Brezilya hükümeti 3 dala ayrılmıştır: yasama, yürütme ve hüküm. Bu şubelerin faaliyetleri birbirinden bağımsız olarak gerçekleşir ve eş zamanlı olarak kontrol edilir ve buna nazaran dengelenir. Yürütme ve yasama organları dört siyasi birimin tamamında örgütlenirken, yargı organı yalnızca Federal ve Eyalet düzeylerinde örgütlenmiştir.

Yürütme organı hükümet tarafınca yürütülürken yasama organı hem hükümet hem de Brezilya parlamentosunun iki kanadı tarafınca yürütülür. Yargı şubesi, yukarıdaki iki şubeden ayrı olarak çalışır. Yürütme organı ile alakalı olarak, devlet başkanı 4 yıllık bir vazife süresi ile Brezilya Devlet Başkanıdır ve en fazla 2 devre görev yapmasına izin verilir. Bu ülkenin şu anki görevdeki başkanı, 2018'de seçilen Jair Bolsonaro'dur. Başkanın rolü, ülkeyi yönetmede cumhurbaşkanını desteklemek olan federal başbakanı belirleme yetkisine sahiptir. Yasama organı ile ilgili olarak, Brezilya Ulusal Meclisi iki meclise ayrılmıştır: üst meclis ve alt meclis. Brezilya Federal Senatosu81 sandalyeden kaynaklanır, her biri 26 eyalete ve federal bölgeye (sermaye) eşit olarak dağıtılmış 3 sandalyeden oluşur ve 8 yıllık bir görev süresine haizdir. Temsilciler Meclisi, dört yıllığına seçilen ve eyaletler tarafınca orantılı olarak dağıtılan toplam 513 sandalyeye haizdir.

Cumhuriyetin siyasi ilkelerinden biri, siyasal özgürlüğün garantisi olarak oldukça partili sistemdi. Şu anda, Brezilya Ulusal Meclisi'nde sandalyeleri olan irili ufaklı toplam 15 siyasi parti var. Bugün en büyük dört parti İşçi Partisi (PT), Brezilya Sosyal Demokrat Partisi (PSDB), Brezilya Demokratik Kampanya Partisi (PMDB) ve Demokrat Parti (eski adıyla Liberal Cephe Partisi - PFL).
Hukuk
Brezilya Ulusal Meclis Binası

Brezilya hukuku, Roma hukuku - Germania geleneğine dayanmaktadır. Haziran tarihinde kabul Federal Anayasa, 5 ayda 10 sene 1988 Brezilya en temel yasaları olduğunu. Yasama organının ve mahkemelerin tüm kararları Brezilya Anayasasına dayanmalıdır. Brezilya eyaletlerinin her birinin, Federal Anayasa'ya aykırı olmaması gereken kendi eyalet anayasaları vardır. Federal şehir ve ilçe yönetimlerinin kendi anayasaları yoktur, bunun yerine temel kanunlar (leis orgânicas) olarak adlandırılan kendi kanunları vardır.

Yasal güç yargı tarafından kullanılır, ancak birtakım hususi durumlarda Brezilya Anayasası Federal Senato'nun yasama kararlarını geçirmesine de izin verir. Brezilya yargısındaki en yüksek otorite Yüksek Federal Mahkemedir. Bununla birlikte, Brezilya'nın hüküm sistemi, son birkaç on yılda yargılamanın son adımlarını gerçekleştirmede nötr olduğundan eleştirildi. Davaların neticelenmesi ve nihai bir karara varması çoğu zaman birkaç yıl alır.
Diplomatik ve askeri ilişkiler
Brezilya Ulusal Kongresi; Brasília, Brezilya'nın başkentidir. 1956-1960 yılları içinde inşâ edilmiştir. Şehir planlamacısı Lúcio Costa ile baş mimar Oscar Niemeyer'in öncülüğünde tasarlanmış ve ve 3,5 sene şeklinde kısa bir müddette tamamlandıktan sonra Rio de Janeiro'dan sonra ülkenin yeni başkenti yapılmıştır.

Brezilya, Latin Amerika'da politik ve ekonomik olarak önder ülkedir. Ancak Brezilya'daki ekonomik ve toplumsal çalkantı, Brezilya'nın ilerlemesini ve dünyada mühim bir güç olmasını engelledi. Dan dönemde Dünya Savaşı için 1990'larda, Brezilyalı hükümetler ekonomik gelişimine odaklanan ve bir dış politika. Bağımsızlığı sağlayarak internasyonal etkilerini çoğaltmak için çalıştılar. Brezilya, son yıllarda Latin ABD'daki komşu ülkelerle ilişkilerini giderek güçlendiriyor ve bununla birlikte BM misyonunda da mühim bir rol oynuyor.. Brezilya'nın dış politikası, uluslararası anlaşmazlıklarda barışçıl bir duruş sergilemek ve diğer ülkelerin işlerine karışmamaktır.

Brezilya, Birleşmiş Milletler, Dünya Ticaret Örgütü ve Güney ABD Ortak Pazarı (Mercosur) gibi birçok uluslararası kuruluşa üyedir.

Brezilya'nın askeri kuvvetleri üç ana bölümden oluşmaktadır: ordu, donanma ve hava kuvvetleri. Polis teşkilatı anayasada ordunun bir kolu olarak kabul edilir, ancak her eyaletin komutası altındadır. Brezilya, 2014 senesinde toplam 318.450 askerle Latin ABD'daki en büyük askeri güce haizdir. Brezilya Devlet Başkanı bununla birlikte ülkenin ordusunun başkomutanıdır. Brezilya'nın 2017'deki askeri harcamalarının GSYİH'nin yaklaşık %1.4'ü olduğu tahmin ediliyor. Brezilya'da 21-45 yaş arası erkekler için ortalama 9 ila 12 ay süren askerlik hizmeti bulunurken, gönüllü hizmet 17-45 yaş arasıdır. Ancak Brezilya şeklinde büyük bir nüfusa haiz bir ülke için bu ülkedeki adamların çoğunun askere gitmesine gerek yok. Brezilya, 1980'lerde Güney Amerika'da bayanları askerlik hizmetine karar veren ilk ülkeydi. Brezilya ordusunun ana rolü, ulusal egemenliği korumak ve yurtdışındaki BM barışı koruma operasyonlarına katılmaktır.
Coğrafya
Ana madde: Brezilya coğrafyası
Brezilya'nın topografik haritası.
Bölgeler ve arazi

Brezilya çok büyük bir ülkedir. Ülkenin toplam yüzölçümü 8.514.876.599 km², Güney Amerika topraklarının yarısını oluşturuyor. Brezilya toprakları Arjantin, Bolivya, Kolombiya, Fransız Guyanası, Guyana, Paraguay, Peru, Surinam, Uruguay ve Venezuela ülke ve bölgeleriyle sınırlanmıştır. Brezilya, Rusya, Kanada, Amerika ve Çin'in hemen gerisinde, yerlere bakılırsa dünyanın beşinci büyük ülkesine haizdir. Bu ülkenin toprakları 4 farklı vakit dilimine yayılıyor. Brezilya ayrıca Atlantik Okyanusu'na kıyısı olan 7367 km boyunda bir kumsal şeridine haizdir.

Topografya açısından Brezilya, dünyadaki en fazlaca nehir sistemine haiz ülkelerden biridir. Bu ülkenin toplam 8 büyük havzası var, nehirlerin suları bu havzalardan geçerek Atlantik Okyanusu'na akıyor. Amazon Nehri, su hacmine gore dünyanın en büyük nehri ve dünyanın en uzun ikinci nehridir. Geniş ve bereketli Amazon havzası, görkemli tropik yağmur ormanlarının zengin bir organizma sistemiyle büyümesi için koşullar yarattı. Ayrıca Paraná dere sistemi ve onun kolu olan ve meşhur Iguaçu şelalesine ev sahipliği yapan Iguaçu Nehri vardır. Ayrıca Negro, São Francisco, Xingu, Madeira ve Tapajos nehirleri var. Birkaç ada ve atol Atlantik Okyanusu da Brezilya'nın egemenliği altındadır.

Brezilya'nın topografyası oldukça çeşitli ve karmaşıktır. Ancak genel olarak Brezilya'nın topografyasını iki ana bölgeye ayırabiliriz. Brezilya'nın kuzeyindeki toprakların bir çok, Amazon ormanlarıyla kaplı ovalardır. Bu arada, ülkenin cenup kesiminde tepeler ve alçak dağlar hakimdir. Atlantik Okyanusu'nu çevreleyen kıyı bölgesi, deniz seviyesinden 2900 m yükseklikte birçok yüksek dağa sahiptir. Brezilya'nın en yüksek dağı, Guyana Platosu'nda 3.014 m yüksekliğindeki Pico da Neblina'dır.
İklim
Ana madde: Brezilya iklimi
Catarina Kasırgası, Mart 2004'te Brezilya'da karaya ulaştı.

Brezilya'nın topraklarının bir çok ekvator ile Yengeç Dönencesi arasında yer alır. Brezilya topraklarının %90'ı tropik bölgelerde yer alsa da, iklim açısından bir bölgeden diğerine mühim farklılıklar vardır. Kuzeyden güneye, Brezilya'nın iklimi az az tropikal iklimden (tropikler ve ekvator içinde) nispeten ılıman bir subtropikal iklime (Yengeç Dönencesi'nin altında bulunur) dönüşür. Brezilya, ekvator, tropikal, kuru tropikal, alpin ve subtropikal olmak üzere toplam beş değişik iklime sahiptir.

Ekvator çevresindeki yıllık ortalama ısı fazlaca yüksektir ve yaklaşık 25 °C civarındadır. Ancak, yazın en sıcak günlerinde Brezilya'nın bazı bölgelerinde sıcaklıklar 40 °C'ye ulaşabilir. Güney Brezilya nispeten subtropikal bir iklime sahiptir ve kışın dona maruz kalır. Kar yağışı, Rio Grande do Sul veya Santa Catarina şeklinde yüksek dağlık alanlarda meydana gelebilir. Brezilya'da yağış çoğu zaman nispeten yüksektir, yılda ortalama 1000 ila 1500 mm. Yağmur daha çok kuzeydeki sıcak ve nemli Amazon havzasında yoğunlaşıyor ve burada yağış yılda 2000 mm'ye ve hatta daha fazlasına ulaşabiliyor. Bu kadar büyük bir senelik yağışa rağmen, bölge bununla beraber enlemlere bağlı olarak 3 ila 5 ay süren kurak bir mevsime haizdir.

Güney Yarımküre'de yer aldığı için Brezilya'da mevsimlerin zamanı Kuzey Yarımküre'deki diğer ülkelere bakılırsa tam tersidir. Burada yaz Aralık'tan Nisan'a kadar süre gelir ve kış Mayıs'tan Kasım'a kadardır. Aslında, ekvatora yakın bölgelerde, mevsim farkı neredeyse yok denecek kadar azdır. Sahip yağışlı ve kurak mevsim. Güneydeki subtropikal iklimde hava dört mevsime ayrılır: ilkbahar, yaz, sonbahar ve kış. Brezilya da genellikle Atlantik Okyanusu'ndan gelen büyük fırtınalardan muzdariptir.
Çevre
Toco Toucan kuşu, Brezilya'da tipik bir hayvan

Brezilya, hayattaki en yüksek biyolojik çeşitliliğe haiz ülkedir ve diğer tüm ülkelerden fazlaca daha fazladır. Ülke, dünyadaki en fazla sayıda memeliye sahip, toplam amfibi ve kelebek sayısında ikinci, kuşlar için dünyada üçüncü ve sürüngenler için dünyada beşinci. Amazon yağmur ormanları, Brezilya'ya özgü birçok nebat ve hayvan türüne ev sahipliği yapmaktadır.

Bitkiler açısından, Brezilya'da 55.000'den fazla tür keşfedilmiş olup, dünyada ilk sırada yer verilmiştir ve bunların %30'u Brezilya'ya özgüdür. Atlantik Ormanı bölgesi, tropikal, subtropikal ve mangrov türleri dahil olmak üzere oldukca çeşitli nebat türlerine ev sahipliği yapmaktadır. Pantanal bölgesi nemli bir arazidir ve ortalama 3500 nebat türüne ev sahipliği yaparken, Cerrado dünyanın en muhtelif savan bölgelerinden biridir. Hayvan, Brezilya bildirilen türler ile ünlü jaguar, puma, karıncayiyen, pirana, dev piton anakonda ve birçok primat, kuş ve böcek bünyesinde barındırır .

Bununla beraber, son yıllarda, ekonomik büyüme ve aşırı nüfus artışı Brezilya'nın naturel çevresini etkilemekle tehdit etmektedir. Hem yasal bununla beraber illegal olan kereste ve ekilebilir araziler için ormansızlaşma, ülkenin ormanlarının büyük bir bölümünü tahrip ediyor ve ciddi çevresel felaketlere niçin olmakla tehdit ediyor. 2002'den 2006'ya kadar, Amazon ormanı Avusturya büyüklüğünde bir alanı kaybetti. 2020 yılına kadar Brezilya'daki türlerin minimum %50'sinin yok olma eşiğinde olması umut ediliyor. Bu durumla karşı karşıya kalan Brezilya hükümeti çevreyi korumaya yönelik birçok siyaset yayınladı. Ülkenin ormanlarını ve ekosistemlerini korumak için 2 milyon kilometrekareden fazla (Brezilya alanının ortalama dörtte biri) bir alanda bir korunan alan ağı kuruldu. Bununla birlikte, Brezilya'da çevre koruma da birçok zorlukla karşı karşıyadır.
Ekonomi
Ana madde: Brezilya ekonomisi
São Paulo'da BM&F Bovespa, dünyanın en büyük 20 borsasından biri
Soya Rondonópolis, Mato Grosso. Brezilya, dünyanın en büyük ikinci tarım ihracatçısıdır. Ülke, öteki tarım ürünlerinin yanı sıra soya, mısır, şeker, kahve, tütün, pamuk ve meyve sularının mühim bir ihracatçısıdır.
Demir madeni Minas Gerais. Ülke, dünyanın en büyük 2. Demir cevheri üreticisi ve ihracatçısıdır
Klabin kompleksi Paraná. Brezilya, en büyük 2. Kağıt hamuru üreticisi ve 8. En büyük kağıt üreticisidir ve önemli bir kağıt hamur harcını ihracatçısıdır
Santa Catarina'da et endüstrisi. Ülke, dünyanın en büyük 5 sığır eti, tavuk, domuz eti ve inek sütü üreticilerinden biridir ve önemli bir et ihracatçısıdır
Brezilya, Rio Grande do Sul'daki ayakkabı fabrikası, kaliteli ayakkabı ihracatçısı olarak dünyanın en büyük 4. üreticisi

Birincil sektör (tarım ve hayvancılık) 2019'da Brezilya'nın toplam GSYİH'sinin ortalama %5'inden sorumluydu. 2019'da sektör, toplam 7,3 milyar R$'dan 322 milyar R$'ı hareket ettirdi. Tarımsal sanayilerin (mezbahalar şeklinde) alınması ve faaliyetin hizmet sektörü (yük taşımacılığı benzer biçimde) hesaba katılırsa, bir bütün olarak ziraat-sanayi Brezilya GSYİH'sinin minimum %20'tepsi temsil etmektedir.[9]

Brezilya dünyanın en büyük şeker kamışı, soya, kahve, portakal, guarana, açaí ve Brezilya fındığı üreticisidir; mısır, papaya, tütün, ananas, muz, pamuk, fasulye, hindistan cevizi, karpuz ve limon dünyanın en büyük 5 üreticilerinden biridir; kakao, kaju, avokado, mandalina, hurma, mango, guava, pirinç, sorgum ve domates en büyük 10 üreticilerinden biridir; üzüm, elma, kavun, fıstık, incir, şeftali, soğan, palmiye hasım ve organik kauçuk üretiminde dünyanın en büyük 15 üreticilerinden biridir.[10]

Hayvansal protein üretiminde Brezilya, bugün dünyanın en büyük ülkelerinden biridir. 2019'da ülke, dünyanın en büyük tavuk eti ihracatçısıydı. Brezilya hem de en büyük ikinci sığır üreticisiydi; dünyanın üçüncü en büyük süt üreticisi; dünyanın dördüncü en büyük domuz üreticisi; ve dünyadaki yedinci en büyük yumurta üreticisi.[11][12][13][14][15][16][17]

Madencilik sektöründe Brezilya şu ürünlerin çıkarılmasında öne çıkıyor: demir cevheri (burada ikinci dünya ihracatçısıdır), bakır, altın, boksit (Dünyanın en büyük 5 üreticisi), manganez (dünyadaki en büyük 5 üreticiden biri), kalay (dünyanın en büyük üreticilerinden biri), niyobyum (konsantre %98 Dünya tarafınca bilinen rezervlerin sayısı) ve nikel. Değerli taşlar açısından Brezilya, dünyanın en büyük ametist, topaz, akik üreticisi ve ana turmalin, zümrüt, akuamarin, garnet ve opal.[18][19][20][21][22][23]

İkincil sektörde (sanayi), Brezilya Latin Amerika'da endüstriyel liderdir. 2019'da plastik, yemek, meşrubat, metalurji ve tekstil endüstrisini içeren tali sektör Brezilya'nın ekonomik faaliyetinin %11'ini temsil etti.[24]

Dünya Bankası her sene ana müstahsil ülkeleri listeler, toplam üretim değerine nazaran. 2019 listesine gore, Brezilya, hayattaki en kıymetli 13. Sektöre (173,6 milyar Amerika doları) sahiptir. ABD'da ancak ABD (2. Sıra) ve Meksika'dan (12. Sıra) sonrasında ikinci sırada yer alıyor.[25] Gıda endüstrisinde, 2019'da Brezilya, dünyanın en büyük ikinci işlenmiş gıda ihracatçısı oldu.[26][27][28] 2016 senesinde ülke, dünyanın en büyük 2. Kâğıt hamuru üreticisi ve 8. Kağıt üreticisi oldu.[29][30][31] Ayakkabı endüstrisinde, 2019'da Brezilya dünya üreticileri içinde 4. Sırada yer aldı.[32][33][34][35] 2019 yılında ülke, dünyadaki 8. Taşıt üreticisi ve 9. çelik üreticisi oldu.[36][37][38] 2018'de Brezilya kimya endüstrisi ​​dünyada 8. Oldu.[39][40][41] Tekstil endüstrisinde Brezilya, 2013 senesinde dünyanın en büyük 5 üreticisi arasında yer almasına rağmen, dünya ticaretine çok az entegre olmuştur.[42] Havacılık sektöründe Brezilya'da Embraer var. Boeing ve Airbus'dan sonrasında dünyanın üçüncü büyük uçak üreticisidir.

Üçüncül sektörün (ticaret ve hizmetler) temsil gücü 2018'de ülkenin GSYİH'sinin %75,8'iydi. Hizmetler sektörü GSYİH'nın %60'ından sorumluydu ve ticaret ise %13'ten sorumluydu. Ticaret, konaklama ve yiyecek, ulaşım, iletişim, finansal hizmetler, gayrimenkul faaliyetleri ve şirketlere sağlanan hizmetler, amme idaresi (kentsel temizlik, kanalizasyon vb.) Ve eğitim, sosyal ve sağlık hizmetleri gibi öteki hizmetler benzer biçimde oldukca çeşitli faaliyetleri kapsar. Diğer sektörleri tamamlayıcı faaliyetlerden oluştuğu için araştırma ve geliştirme, spor faaliyetleri vb.[43][44]

Mikro işletmeler ve minik işletmeler ülkenin GSYİH'sinin %30'unu temsil ediyor. Ticari sektörde, mesela, sektörün faaliyetleri arasında GSYİH'nın %53'ünü temsil ediyorlar.[45]

2017 yılında Brezilya'da ticari faaliyetlerde istihdam edilen kişi sayısı 10,2 milyon kişiydi (perakende ticarette %74,3, toptan ticarette %17,0 ve taşıt, parça ve motosiklet ticaretinde %8,7). Ticari işletme sayısı 1,5 milyon, mağaza sayısı 1,7 milyon oldu. Ülkedeki ticari etkinlik, net işletme geliri olarak 3.4 trilyon R$ (brüt gelir eksi iptaller, indirimler ve vergiler şeklinde kesintiler) ve brüt katma kıymet olarak 583.7 milyar R$ üretti. Ticari marj (tekrar satıştan elde edilen net gelir ile satılan malların maliyeti arasındaki farkla tanımlanan) 2017'de 765,1 milyar R$'a ulaştı. Bu toplamın %56,4'ünden perakende ticaret sorumluydu, toptan satış %36 ve taşıt, yedek parça ve motosiklet ticareti %7,6'dır. 2017 net etkinlik gelirinde perakende tecim %45,5, toptan satış %44,6 ve otomotiv sektörü %9,9 oldu. Ticari faaliyet grupları arasında Hipermarketler ve Süpermarketler %12,5; toptan yakıt ve madeni yağ ticareti %11,3; perakende ve toptan besin ürünleri, içecek ve tütün ticareti sırayla %4.8 ve %8.4; motorlu taşıt ticareti, %6,1; Bilgi ve yazışma teknolojileri dahil olmak suretiyle makine, cihaz ve ekipman toptan ticareti %3,7 oranında gerçekleşti.[46][46]

2019'da ülkedeki turizm geliri 238,6 milyar R$ olarak gerçekleşti. Güneydoğu, 147 milyar R$ ile turizm sektörünün hasılatının %61.6'sını temsil ediyordu ve bunun 96.7 milyar R$'ı yalnızca São Paulo'da bulunuyordu. Satışlarda ikinci olan Rio de Janeiro, 25,5 milyar R$ elde etti. Minas Gerais, 19,2 milyar R$'lık satış sundu. Güney %15.9 (37.9 milyar R$), Kuzeydoğu ise %12,6 (30 milyar R$) payla katıldı. Orta-Batı (%6,9, R$ 16,5 milyar) ve Kuzey (%3,0, 7,3 milyar R$) resmi tamamlıyor. Restoran ve ilgili segmentler (%53,3), yolcu taşımacılığı (%26) ve konaklama ve ilgili (%11) yaklaşık 216 milyar R$ değeriyle turizm satışlarının %90'ından sorumluydu. Bugün sektörde 2,9 milyon işçi var, bunların %67'si konaklama ve yiyecek sektöründe çalışıyor.[47]

Brezilya, küresel toplamın %1,2'si ile 2019'da dünyanın en büyük 27. Ihracatçısı oldu.[48]

2019'da Brezilya 225 milyar Amerika dolarına yakın ihracat yapmış oldu ve 177 milyar Amerika doları ithalat gerçekleştirmiş oldu. Ülkenin ilk on ihraç ürünü soya, yağ, demir cevheri, selüloz, mısır, sığır eti, tavuk, soya kepeği, şeker ve kahvedir. Genel olarak üretilen ürünlerde ülke, yılda 5,8 milyar Amerika doları ihracat gerçekleştirmiş oldu. Ülke ayrıca pamuk, tütün, meyve suyu, pabuç, uçak, helikopter, otomobil, taşıt parçaları, altın, alkol, yarı mamul demir ihraç ediyor.[49][50]
Enerji
Itaipu Barajı içinde Paraná
Rüzgar gücü Parnaíba içinde.
Angra Nükleer Santrali, Angra dos Reis'de, Rio de Janeiro

Brezilya hükümeti ithal petrole bağımlılığı azaltmak için iddialı bir program başlattı. İthalat, daha önce ülkenin petrol ihtiyacının %70'inden fazlasını oluşturuyordu, ancak Brezilya 2006-2007'de petrolden kendi kendine yeterli hale geldi. Brezilya, 2,8 milyon varil / gün ile 2019 yılında dünyanın en büyük 10. Petrol üreticisi oldu. Üretim, ülkenin talebini karşılamayı başarır.[51] 2020'nin başında, Petrol ve doğalgaz üretiminde ülke ilk kez günde 4 milyon varil petrol eşdeğerini aştı. Bu yıl Ocak ayında günde 3.168 milyon varil petrol ve 138.753 milyon metreküp doğalgaz çıkarıldı.[52]

Brezilya, hidroelektrik enerji konusunda dünyadaki başlıca üreticilerden biridir. 2019'da Brezilya, 98.581 MW kurulu güce sahip 217 hidroelektrik santraline sahipti, bu ülkenin enerji üretiminin %60,16'sı.[53] Toplam elektrik üretiminde, 2019'da Brezilya 170.000 megawatt kurulu kapasiteye ulaştı, %75'ten fazlası yenilenebilir kaynaklardan (çoğunluk, hidroelektrik).[54][55]

2013 senesinde, Güneydoğu Bölgesi, ülkenin ana enerji tüketen bölgesi olan Ulusal Entegre Sistemin (SIN) yükünün ortalama %50'tepsi kullandı. Bölgenin kurulu elektrik üretim kapasitesi ortalama 42.500 MW idi ve bu Brezilya'nın üretim kapasitesinin yaklaşık üçte birini temsil ediyordu. Hidroelektrik üretimi, bölgenin kurulu kapasitesinin %58'ini temsil ederken, kalan %42 temelde termoelektrik nesline karşılık geliyordu. São Paulo, bu kapasitenin %40'ını oluşturuyordu; Minas Gerais ortalama %25; Rio de Janeiro %13,3; ve Espírito Santo geri kalanını oluşturdu. Güney Bölgesi, Çin'de Üç Boğaz Barajı nın açılışına kadar birkaç senedir dünyanın en büyük hidroelektrik santrali olan Itaipu Barajı nın sahibidir. Dünyanın en büyük ikinci hidroelektrik işletmesi olmaya devam ediyor. Brezilya, Paraguay ile Itaipu Fabrikasının ortak sahibidir: Baraj ülkeler arasındaki sınırda bulunan Paraná Nehri üstünde yer verilmiştir. Her biri 700 MW olan 20 üretim ünitesi için 14 GW kurulu üretim kapasitesine sahiptir. Kuzey Bölgesi, ulusal enerjinin çoğunu üreten Belo Monte Barajı ve Tucuruí Barajı benzer biçimde büyük hidroelektrik santrallerine haizdir. Brezilya'nın hidroelektrik potansiyeli henüz tam olarak değerlendirilmedi, bundan dolayı ülke hala kendi topraklarında birkaç yenilenebilir enerji santrali inşa etme kapasitesine sahip.[56][57]

Eylül 2020 itibarıyla, ONS'ye gore, rüzgar enerjisinin toplam kurulu kapasitesi 16,3 GW, yaklaşık kapasite faktörü ise %58 idi. Dünya yaklaşık rüzgar üretim kapasitesi faktörleri %24,7 iken, Kuzey Brezilya'da, bilhassa birtakım rüzgar çiftliklerinin %60'ın üzerinde yaklaşık kapasite faktörleriyle üstün dereceli kırdığı Bahia Eyaleti'nde; Kuzeydoğu Bölgesi'ndeki ortalama kapasite faktörü kıyıda %45 ve iç kesimde %49'dur. 2019'da rüzgar enerjisi, ülkede üretilen enerjinin %9'unu temsil ediyordu. 2019 senesinde, ülkenin ortalama 522 GW (bu, yalnızca karada) rüzgar enerjisi üretim potansiyeline sahip olduğu ve ülkenin mevcut talebinin üç katını karşılamaya yetecek enerjiye haiz olduğu tahmin ediliyordu.[58][59][60]

Nükleer enerji Brezilya'nın elektriğinin yaklaşık %4'ünü oluşturuyor. Nükleer enerji üretim tekeli, Eletrobrás şirketinin tamamına haiz olduğu bir yan kurum olan Eletronuclear (Eletrobrás Eletronuclear S/A)'ya aittir. Nükleer enerji Angra dos Reis'de iki reaktör tarafından üretilmektedir. Praia de Itaorna'da Angra dos Reis, Rio de Janeiro'da Merkezi Nükleer Almirante Álvaro Alberto'da (CNAAA) yer almaktadır. 1982 senesinde elektrik şebekesine bağlanan 657 MW kapasiteli Angra I ve 2000 senesinde bağlı 1.350 MW kapasiteli Angra II olmak suretiyle iki basınçlı su reaktörü nden oluşur. Üçüncü bir reaktör, Angra III 1.350 MW üretim öngörülen tesisin bitirilmesi umut ediliyor.[61][62]

Eylül 2020 itibarıyla, ONS'ye bakılırsa, fotovoltaik güneş enerjisinin toplam kurulu gücü 6,9 GW, yaklaşık kapasite faktörü %23'tür. En oldukca ışınlanan Brezilya eyaletlerinden bazıları, gerçekten de dünya ışınlama seviyesi kayıtlarına sahip olan MG (Minas Gerais), BA (Bahia) ve GO (Goiás)'dır. 2019'da güneş enerjisi ülkede üretilen enerjinin %1,27'sini temsil ediyordu.[63][64]
Demografi
Ana madde: Brezilya demografisi
1961-2003 döneminde Brezilya'nın nüfus artışı grafiği

Brezilyalı bugün çoğunluğu soy olan var Portekizli ülke (Empire Portekiz kolonisi oldu zaman on altıncı yüzyıla kadar on sekizinci yüzyılda) ve göçmenleri Portekiz (yüzyıllar on dokuzuncu ve yirminci yüzyıllar) ve daha sonra İtalyan göçmeni. 1532'den sonrasında Brezilya'da Portekiz yerleşimleri ortaya çıkmaya başladı. 1822'deki bağımsızlığa kadar, bu ülkede sömürge politikasını başarıyla uygulayan tek Avrupalılar Portekizliler olarak kaldı ve Brezilya kültürü esas olarak Portekiz kültürüne dayanıyor.

Diğer Avrupa ülkeleri de sömürge döneminde Brezilya'da bir miktar varlık gösterdi. Hollandalılar ve Fransızlar on yedinci yüzyılda Brezilya'yı sömürgeleştirmeye çalıştılar, ancak varlıkları yalnızca birkaç on sene sürdü.

Yerli Brezilya Kızılderilileri (yaklaşık 3-5 milyon kişi) Portekizliler tarafınca büyük seviyede yok edildi yada asimile edildi. Brezilya'nın sömürgeleştirilmesinin başlangıcından itibaren, Portekizliler ve yerli Brezilyalılar arasında komplike ırk birliktelikleri yaygınlaştı. Bugün Brezilya, ülke nüfusunun %1'inden daha azca olan yaklaşık 700.000 yerli insana haizdir.

Brezilya'da ayrıca oldukca sayıda siyah var, köleleştirilmiş Afrikalıların torunları on altıncı yüzyıldan on dokuzuncu yüzyıla kadar tutuklandı. 1850'de köle ticaretinin sonuna kadar 3 milyondan fazla Afrikalı satıldı ve Brezilya'ya getirildi. Bunlar sıklıkla Angola, Nijerya, Benin, Togo, Gana, Fildişi Sahili ve Sao Tome e Principe'den alındı. Bu Afrikalılar ondan sonra Portekizlilerle çiftleşerek Brezilya'nın karma nüfusunun önemli bir bölümünü oluşturdular.

On dokuzuncu yüzyılın başlangıcında, Brezilya hükümeti Avrupalıları eski kölelerin emeğini değişiklik yapmak için buraya göç etmeye teşvik etti. Brezilya'ya yerleşen ilk Portekizli olmayan göçmenler 1824'te Almanlardı. 1869'da ilk Polonyalılar Brezilya'ya geldi. Bununla birlikte, Avrupalıların ülkeye en kuvvetli göçü, ancak İtalya, Portekiz ve İspanya'dan gelen göçmenlerin keskin bir biçimde arttığı 1875'ten sonrasında başladı. 1870 - 1953 döneminde Brezilya, yaklaşık 1.550.000 İtalyan, 1.470.000 Portekizli olmak üzere 5.5 milyondan fazla göçmeni çekti, 650.000 İspanyol, 210.000 Alman, 190.000 Japon, 120.000 Polonyalı ve öteki birçok ülkeden 650.000. Bu rakamlar gerçeklerden uzak olabilir, çünkü eşlik eden eşler dahil değil, oldukça sayıda illegal göçmen, vatandaşlıklarını gizlemek için isim değişiklikleri ve arşivlenmiş belgeler.Brezilya da çok şey yitirdi. Brezilya, toplam 25 milyon ile dünyanın en fazla İtalyan vatandaşına ev sahipliği yapıyor. Brezilya ayrıca ortalama 8 milyon adamla dünyanın en büyük Lübnan topluluğuna ev sahipliği yapıyor.

Yirminci yüzyıldan başlayarak, Brezilya çok sayıda Asyalıyı da aldı: Koreliler, Çinliler, Tayvanlılar ve Japonlar. Japonlar Brezilya'daki en büyük Asyalı azınlıktır ve Japon-Brezilyalılar 1,6 milyon insanla Japonya dışındaki en büyük Japon topluluğudur.

Brezilya'nın nüfusu esas olarak kıyı boyunca yoğunlaşmıştır, iç nüfus yoğunluğu çok düşüktür. Güney eyaletlerinin nüfusu çoğunlukla beyaz Avrupa kökenliyken, şimal ve kuzeydoğudaki nüfusun çoğunluğu karışık ırklardan (Amerikan Kızılderilileri, Afrikalılar, Avrupalılar) oluşuyor.
Irk ve etnisite

Bugün Brezilyalıların soyu fazlaca çeşitlidir: Amerikan Kızılderilileri (özellikle Tupi ve Guarani), Avrupalılar (özellikle Portekizli, İtalyan, Alman ve İspanyol) ve Afrikalılar. Çoğunlukla Bantu ve Yorùbá ile birtakım Asyalı (sıklıkla Japon), Lübnanlı ve Suriyeli Arap azınlıklar var.

Nüfusunun çoğunluğu Avrupa kökenli olan Güney Brezilya'da, Brezilya'nın güneydoğu ve ortabatı bölgelerinde, beyazların sayısı Afrikalıların ve diğer komplike Brezilyalıların sayısına eşittir. Kuzeydoğu Brezilya, Portekiz ve Afrika kökenli nüfusun çoğunluğuna sahipken, kuzey Brezilya, ülkedeki en fazla sayıda Amerikan Kızılderili soyundan gelene sahiptir.

Brezilya'nın 1988 Anayasası'nda, ırk ayrımcılığı boşaltılan ve hapis cezası edilemez bir suçtur. Bu kanun sıkı bir halde uygulanmaktadır.

90 milyondan fazla Brezilyalı, yabancı göç dalgalarının soyundan geliyor. İnsanların büyük gruplar İber, İtalyanlar ve Almanlar arasında Orta Avrupa. Azınlıklar arasında Slavlar (çoğunlukla Polonyalılar, Ukraynalılar ve Ruslar) bulunmaktadır. Daha küçük gruplar arasında Ermeniler, Finliler, Fransızlar, Yunanlılar, Macarlar, Romenler, İngilizler ve İrlandalılar bulunmaktadır. Azınlık grupları arasında 200.000 şahıs var. Yahudiler, çoğunlukla Aşkenaz.

Brezilyalı göçmenler aşağıdaki yapıya haizdir:

    79 milyon Afrikalı ve oldukca ırklı insan
    Doğu Akdeniz'de çoğunlukla Suriye ve Lübnan'dan 13 milyon Arap
    1,6 milyon Asyalı, çoğunlukla Japonya'dan

Dil

Portekizce Brezilya'da resmi dildir. Tüm nüfus bu dili konuşur ve okullarda, medyada, iş dünyasında ve bütün yönetimsel amaçlarla kullanılan tek dil olduğu açıktır. Ayrıca, Brezilya ABD'da Portekizce konuşulan tek ülkedir ve dili kendine has kılar. Brezilya Portekizcesi, Avrupa mahalli dilinden bağımsız olarak gelişmiştir ve on altıncı yüzyılda mevcud ve çoğu zaman "Camões" dili olarak anılan özgün Portekizceden daha azca fonetik değişikliğe uğramıştır, bugün Portekiz'de konuşulan dilden ziyade, şu anda cenup Brezilya'nın Portekizce diline benzer. Brezilya Portekizcesi, Amerikan Kızılderili dilleri ve Afrika dilleri üstünde büyük bir etkiye sahiptir. Genel olarak konuşursak, herhangi bir varyantın konuşmacıları diğerini anlayabilir, sadece bunlar, Portekiz lehçeleri, ton, kelime hazinesi ve imla açısından birçok büyük farklılıklara haizdir.

Birçok yerli dil, başta kuzey Brezilya olmak suretiyle yerli topluluklarda günlük olarak konuşulmaktadır. Bu toplulukların birçoğunun Portekizce ile düzenli teması olmasına rağmen, şimdi ana dillerin öğretimi teşvik edilmektedir. Güney Brezilya'nın ziraatçi topluluklarında, genellikle iki dilli olan göçmenlerin torunları tarafınca başka birkaç dil konuşulur. En çok konuşulan öteki diller ise Almanca ve İtalyanca'dır. Kentinde São Paulo, bulabilirsiniz Japon konuşan topluluklar gibi Liberdade'de.

İngilizce, lisansüstü okulların müfredatının bir parçasıdır, sadece oldukca azca Brezilyalı dilde gerçekten akıcıdır. Portekizce konuşanların çoğu, aynı Latin ailesinin iki dili arasındaki benzerlikler nedeniyle İspanyolca'yı bir dereceye kadar anlayabilir.
Eğitim ve sıhhat
Curitiba şehrinde bulunan Paraná Üniversitesi

Brezilya Anayasası ve 1996'da yürürlüğe giren Brezilya Eğitim Yasası, federal hükümeti, eyaleti, federal bölgeyi ve belediyeleri kendi öğrenim sistemlerini idare etme ve yönetme konusunda tanımlar. Her öğrenim sistemi kendi operasyonlarını, yapısını ve mali kaynaklarını sürdürmekten mesuldür. Brezilya'nın yeni anayasası ek olarak eyalet ve belediye vergilerinin %25'ini ve tahsil için federal vergilerin %18'ini öngörmektedir. Brezilya'da hususi okul sistemi, devlet okulu sisteminin eksikliklerini tamamlamak için kurulmuştur. 2011'de Brezilya'daki okuryazarlık payı %90,4'e ulaştı, bu da ülkede 13 milyon insanın (Brezilya nüfusunun %9,6'sı) hala okuma yazma bilmediği anlamına geliyor; İşlevsel cehalet, nüfusun %21,6'sına ulaştı. Okuma yazma bilmeyenlerin oranı Kuzeydoğu'da en yüksek, bu bölgenin nüfusunun %19,9'u okuma yazma bilmiyor. UNESCO'ya göre, Brezilya eğitimi, bilhassa devlet okulu sisteminde, hala kifayetsiz ve düşük kaliteli. Brezilya'da yüksek öğretim, üniversiteleri ve meslek okullarını ihtiva eder.

Sağlık sistemi, hükümetin tüm seviyeleri tarafından yürütülür ve sağlanırken, hususi sağlık sistemi de eksiksizlik için kurulmuştur. Brezilya'daki sağlık sistemi, bilhassa yoksul eyaletlerde tam olarak gelişmemiştir ve hala birçok eksiklik bulunmaktadır. Brezilya sağlığıyla ilgili temel sorunlar, nispeten yüksek bebek, çocuk ve anne ölüm oranlarıdır. Örneğin, 2008'de Brezilya'da bebek ölüm hızı 26.67/1000 bebekti. Brezilya'daki öteki mühim ölüm sebepleri içinde bulaşıcı ve bulaşıcı olmayan hastalıklar, trafik kazaları, şiddet ve intihar yer alıyor. HIV/AIDS kurbanları Brezilya halkının sağlığını tehdit eden hastalıkların başlangıcında gelmektedir.
Ulaşım
Brezilya'da karayolu sistemi, bölünmüş otoyollar kırmızıyla vurgulanmış.
Brezilya'daki başlıca havaalanları arasındaki yolcu akışı (2001).

Brezilya'da ulaşım, temelde bölgede en gelişmiş olan karayolu modunda yapılır. Ayrıca limanlar ve havaalanları için mühim bir altyapı vardır. Demiryolu ve akarsu sektörü, potansiyeli bulunmasına rağmen, çoğu zaman tali bir halde ele alınır.

Brezilya'da 1,7 milyon kilometreden fazla yol var, bunun 215.000 km'si asfalt ve ortalama 14.000 km'si yinelenen yollar. Ülkedeki en önemli iki karayolu BR-101 ve BR-116'dır.[65]

And Dağları, Amazon Nehri ve Amazon Ormanları nedeniyle, kıtalararası veya biyoksijenli yolların uygulanmasında her vakit zorluklar olmuştur. Pratikte mevcud tek yol Brezilya'yı Arjantin'de Buenos Aires'e ve hemen sonra Şili'deki Santiago'ya bağlayan yoldu. Ancak son yıllarda ülkelerin ortak çabasıyla Brezilya-Peru rotası (Okyanuslar arası Otoyol) ve Brezilya, Paraguay, kuzey Arjantin ve kuzey Şili içinde yeni bir otoyol şeklinde yeni rotalar ortaya çıkmaya başladı. (Biyolojik Koridor).

Brezilya'da 2.000'den fazla havaalanı var. Ülke, Amerika Birleşik Devletleri'nin arkasından dünyanın en büyük ikinci havaalanı sayısına sahiptir. São Paulo'nun Metropolitan Bölgesi'nde bulunan São Paulo Uluslararası Havaalanı, ülkenin en büyük ve en yoğun havalimanıdır - havaalanı, São Paulo'yu hayattaki derhal derhal tüm büyük şehirlere bağlar. Brezilya'da Rio de Janeiro, Brasília, Belo Horizonte, Porto Alegre, Florianópolis, Cuiabá, Salvador, Recife, Fortaleza, Belém ve Manaus, diğerleri içinde. 2017'de Güney ABD'daki en yoğun 10 havaalanı: São Paulo-Guarulhos (Brezilya), Bogotá (Kolombiya), São Paulo-Congonhas (Brezilya), Santiago (Şili), Lima (Peru), Brasília (Brezilya), Rio Ocak. (Brezilya), Buenos Aires-Aeroparque (Arjantin), Buenos Aires-Ezeiza (Arjantin) ve Minas Gerais (Brezilya).[66]

Liman ile alakalı Brezilya, Güney ABD'daki Santos limanı, Rio de Janeiro limanı, Paranaguá limanı, Itajaí limanı, Rio Grande Limanı ve Suape Limanı. Güney Amerika'daki en aktif 15 liman şunlardır: Santos Limanı (Brezilya), Bahía de Cartagena Limanı (Kolombiya), Callao (Peru), Guayaquil (Ekvador), Buenos Aires (Arjantin), San Antonio (Şili), Buenaventura (Kolombiya), Itajaí (Brezilya), Valparaíso (Şili), Montevideo (Uruguay), Paranaguá (Brezilya), Rio Grande (Brezilya), São Francisco do Sul (Brezilya), Manaus (Brezilya) ve Coronel (Şili).[67]

Brezilya demiryolu ağı yaklaşık 30.000 kilometre uzunluğundadır. Temelde mineralleri taşımak için kullanılır.[68]

Başlıca iki Brezilya su yolu öne çıkıyor: Tietê-Paraná suyolu (2.400 km uzunlukta, 1.600 Paraná Nehri üstünde ve 800 km Tietê Nehri üzerinde, Mato Grosso, Mato Grosso eyaletlerindeki tarımsal üretimi kurutuyor do Sul, Goiás ve Rondônia, Tocantins ve Minas Gerais'in bir parçası) ve Solimões-Amazonas suyolu (iki kısmı vardır: Tabatinga'dan Manaus'a uzanan yaklaşık 1600 km'lik Solimões ve Manaus'tan Belém'e, 1650 km boyunda.Amazon ovasından neredeyse tüm yolcu taşımacılığı, Belém ve Manaus yöresel merkezlere giden tüm kargo taşımacılığına ayrıca, derhal hemen tüm kargo taşımacılığı bu su yolu ile yapılmaktadır. Brezilya'da bu ulaşım hala yeterince kullanılmamaktadır: ekonomik açıdan su yollarının en mühim bölümleri ülkenin Güneydoğu ve Güneyinde yer almaktadır. Tam kullanması bununla birlikte kilitlerin yapımına, büyük taramalara ve özellikle intermodal entegrasyona izin veren rabıta noktalarına bağlıdır.
Sosyal sorunlar
Ana madde: Brezilya camiası
Zengin ve yoksul arasındaki yar
Recife'deki yoksul insanoğlu

Bol kaynaklara ve güçlü bir ekonomiye sahip büyük bir ülke olmasına karşın, Brezilya'da hâlâ fakirlik sınırının altında yaşayan 22 milyondan fazla insan var. Oldukça fena durumda yaşayanlar (gelirleri temel ihtiyaçlara yetmeyenler) dahil olmak üzere bu sayı 53 milyondan fazla kişiye (nüfusun yaklaşık %30'u) ulaşabilir. Bu endişe verici bir sıkıntı ve Gini katsayısına bakılırsa dünyanın en iyisi olarak düşünülen ülkenin ekonomik eşitsizliğine katkıda bulunuyor.

Brezilya'da fakirlik çok sayıda gecekondu mahallesi (favela) tarafından temsil edilmektedir, bunların çoğu kentsel alanlarda ve ekonomik kalkınmanın ve topluluğun çok az olduğu uzak bölgelerde bulunmaktadır. Çünkü kronik problemlerinden Kuzeydoğu bölgesi uğrar ilişkin yarı kurak iklim milyonlarca insanın hayatını etkileyen sık kuraklık ile iç bölgelerde.

Durumu hafifletmek için en son girişim, eski cumhurbaşkanı Luiz Inacio Lula da Silva tarafından denendi. Açlığı ortadan kaldırmak (Fome Zero) ve daha önce tanıtılan adil dağıtım programları için finansmanı çoğaltmak için bir program önerdi, ancak bunların gerçek etkinlikleri hakkındaki çok fazla münakaşa var.

Son 12 yılda, Brezilya'nın vergi oranı, milli GSYİH'nın %28'inden %37'sine her yıl istikrarlı bir şekilde arttı.  Bununla birlikte, halkın gözünde federal ve eyalet hükümetleri veya mahalli yönetimler tarafınca kamu sektöründe yapılan iyileştirmeler yeterli olmamıştır (bazı durumlarda bir büyüme olmamıştır). İnsanlar bu durumun iki ana sebebinin olduğuna inanıyor:

    Devlet borçlarında yüksek faiz oranları.
    Yaygın yolsuzluk: Ülkede askeri yönetimin sona ermesinden ve basın özgürlüğünün yeniden tesis edilmesinden bu yana yürütme, yasama ve yargı organlarının katılımıyla skandallar devam etti. Rüşvet, zimmete para aktarma, kara para aklama ve banka mağdurları isimsiz olarak sistem oldu.

Yaklaşık 13 milyon Brezilyalı resmen okuma yazma bilmiyor.
Suç

Geçtiğimiz on yıllar süresince, Brezilya genelinde kabahat bir sorun halini aldı. Brezilya'daki katliam payı ABD'dekinden dört kat daha fazla ve bir çok kabahat tespit edilmiyor. Çoğu kaynağa nazaran, Brezilya cinayet ve soygun sayısı şeklinde oldukça yüksek miktarda sertlik içeren suçlara sahiptir; Brezilya'nın cinayet oranı, UNODC istatistiklerine göre 100.000'de 20-30'dur, Brezilya'yı hayattaki en yüksek katliam oranlarına haiz ilk 20 ülke arasına yerleştirmektedir. Son zamanlarda, Brezilya'daki cinayet oranı nispeten yüksek bir seviyede durağan kaldı. Sokak suçları, özellikle geceleri mahalli yetkililer için baş ağrısı olurken, kırsal alanlarda yol kenarı soygunları yaygındır.

Brezilya, dünya çapında büyük bir kokain ithalatçısı olmasının yanı sıra ulusötesi uyuşturucu kaçakçılığı halkasının mühim bir parçasıdır. Suçlular tarafından kullanılan tabanca ve marihuana sıklıkla yurt içinde üretilmektedir.

Rio de Janeiro, ülkedeki en kötü suç durumuna sahip olarak kabul ediliyor. Gecekondularda polis ve suçlular veya suç çeteleri arasındaki silahlı çatışmalar, tıpkı bir şehir gerilla savaşına benzer biçimde, oldukça tanıdık hale geldi. Şehir yetkililerinin gecekonduların iç kısımları üzerinde oldukca azca kontrolü var, bu da onları uyuşturucu kaçakçıları için bir sığınak haline getiriyor, hatta bazıları hapse atıldı fakat hala halkayı yönetiyor. Hatta akşam 10'dan sabah 6'ya kadar izin veren bir yasa bile var, geceleri saldırıya uğrama yada kaçırılma riskinin yüksek olması nedeniyle sürücülerin trafik ışıklarında durmamalarına izin veriliyor.
Kültür
Ana madde: Brezilya kültürü
Ayrıca bakınız: Brezilya'daki müzeler listesi
Çeşitli etkisinde bırakır

Brezilya kültürü, Portekiz İmparatorluğu'yla olan kuvvetli bağlarından dolayı Portekiz kültüründen türemiştir.[69] Portekizliler, Brezilyalılara Portekizceyi, Roma Katolikliğini, Manueline mimari tarzını tanıtmışlardır. Ancak Brezilya kültürü; Afrika, Kızılderili, Portekiz dışındaki Avrupa ülkelerinin kültürleri ve geleneklerinden de fazlaca etkilenmiştir.[70]

Brezilya kültürünün bazı yönleri, 19. Ve 20. Yüzyıllarda, Brezilya'nın güney ve güneydoğu bölümlerinde büyük bir nüfusa ulaşan İtalyan, Alman ve öteki Avrupalı göçmenlerden, ayrıca Japon, Yahudi ve Arap göçmenlerden etkilenmiştir.[71] Yerli Kızılderililer Brezilya'nın dilini ve mutfağını; Afrikalılar ise dilini, mutfağını, müziğini, dansını ve dinini etkilemiştir.[72]
Edebiyat
Machado de Assis, 19. Yüzyılın ünlü Brezilyalı yazarı

Brezilya ile alakalı yazılan ilk belgelerden biri Pêro Vaz de Caminha'nın Brezilya'yı keşfeden kaşif Pedro Álvares Cabral'ın gemisindeki yazman Portekiz Kralı I. Manuel'e yazdığı bir mektuptu . Portekiz dili, Brezilya edebiyatı üstünde en önemli etkiye sahip olmuştur. Sömürge döneminde Brezilya'daki yazarlar, bu ülkede yaşanan hayata ve vakalara yansıyan destan, şiir ve oyunlardan oluşan birçok yazınsal yapıt ürettiler. Bu devrin en ünlü yazarlarından biri, bir Cizvit rahibi olan baba António Vieira'dır.Barok seçimi eserlerle. 1822'de Brezilya bağımsızlığını kazandı ve arkasından ülke literatüründe yeni değişiklikler oldu. Romantizm, Aborijinler ve siyahlar hakkında edebi eserlerle birlikte, toplumsal meseleleri daha fazlaca yansıtma ve bunlarla ilgilenme ile ortaya çıktı. Tipik olarak, yazarlar Gonçalves Dias ve José de Alencar, Brezilya'nın yerli halkı hakkındaki birçok yaratı yazdı veya yazar Antônio Castro Alves, siyah kölelerin sefaletleri hakkında yazdı.

On dokuzuncu yüzyılda, romantizm giderek geriler ve gerçekçilik eserleri bıraktı. Nesir daha oldukca kullanılır. Natüralizmin etkisiyle bu dönemin yazınsal eserleri birçok yönü ve toplumsal sınıfları yansıtmıştır. Bu devrin en büyük iki yazarı Machado de Assis ve Euclides da Cunha'dır. Yirminci asır, Brezilya edebiyatında Mário de Andrade, Jorge Amado gibi isimlerle modernizm ve postmodernizmin gelişimine şahit oldu .
Mimari
Ana madde: Brezilya mimarisi
Brasília Katedrali, Brezilya'nın başkentinin meşhur bir binası

İlk Ortaçağ kale sömürge döneminde 1530 civarında Portekizce burada kuruldu zaman Brezilya tarihlerinin mimari, Portekiz sömürge dönemine geri, büyük yapılar büyük idi. Yerleşik tesirinde kilise ve katedral olan Portekizli Barok mimari tarzındadır . Brezilya'daki birçok antik kasaba ve şehir, Avrupa şehirlerine birçok benzerlikle inşa edilmiştir. On dokuzuncu yüzyılın başlangıcında, Brezilya'da neoklasik mimarlık okulu ortaya çıkmaya başladı . Sonra 19. Yüzyılın sonu 20. Yüzyılın başlangıcında geldi. Brezilya'daki binalar Fransız mimari tarzından etkilenir. Ayrıca, diğer göç akışları da Brezilya mimarisine, Brezilya'nın cenup eyaletlerindeki Alman tarzı mimari gibi birçok farklı nüans veriyor.

20. Yüzyılda modern Brezilya mimarisi büyük ilerleme kaydetti. Oscar Niemeyer, Brezilya'nın en meşhur mimarlarından biridir. Başkent Brasília'da birçok büyük projeden sorumluydu ve şehir UNESCO tarafından Dünya Kültür Mirası Alanı olarak kabul edildi .
Din
Ana madde: Brezilya'da din
Rio de Janeiro'daki ünlü Kurtarıcı İsa heykeli

Brezilya'da baskın din Roma Katolikliğidir . Ülke aynı zamanda dünyanın en büyük Katolik topluluğuna da ev sahipliği yapıyor. Ayrıca Protestan inananların sayısı da artıyor. İslam öncelikle siyah köleler tarafından benimsenmiş olsa da, bugün Brezilya'daki en büyük Müslüman camia Brezilyalı Araplardır. Brezilya, denizaşırı Japon topluluklarının yoğun yoğunluğu sebebiyle Latin Amerika'daki en büyük Budist topluluğa da ev sahipliği yapıyor. Ayrıca Brezilya'da Afrika kökenli siyahların geleneksel dinleri vardır.

Brezilyalıların dini yapısı aşağıdaki gibidir (bir IBGE araştırmasına bakılırsa) [73][74]

    Nüfusun %64,6'sı Katolik'tir.
    Nüfusun %22,2'si Protestan'dır.
    Nüfusun %8,0'i kendilerini agnostik yada ateist olarak görmektedir.
    Nüfusun %2,0'ı psişiktir.
    Nüfusun %2,7'si diğer dinlere mensuptur. Bu dinlerden bazıları Mormon (227.000 kişi), Yehova'nın Şahitleri (1.393.000 kişi), Budizm (244.000 şahıs), Yahudilik (107.000 kişi) ve İslam (35.000 şahıs).
    Nüfusun %0,3'ü Candomblé, Macumba ve Umbanda gibi geleneksel Afrika dinlerini takip ediyor.
    %0,1'i bilmiyor.
    Katoliklik, Candomblé ve geleneksel Afrika dinlerinin bir karışımı gibi karışık dinlerin birtakım taraftarları da var.

Spor
Ana madde: Brezilya'da spor
Futbol ülkedeki en popüler spordur.

Futbol Brezilya'da en popüler spordur. 2012 itibarıyla, milli futbol ekibi beş kez Dünya Kupası şampiyonu oldu (1958, 1962, 1970, 1994 ve 2002) ve bu kadar oldukça şampiyonluğa sahip tek takımdı. En meşhur Brezilyalı futbolcular içinde tüm zamanların en iyi futbolcusu seçilen Pelé, Zico, Romário ve Ronaldo vardır.

Ülkede basketbol, futsal, voleybol, motor sporları ve dövüş sanatları da oldukça popülerdir. Daha az uygulanmış olmasına rağmen,tenis, hentbol, yüzme ve jimnastik son yıllarda Brezilya'da birçok takipçi buldu. Ünlü sporların bazı çeşitleri Brezilya'da ortaya çıktı: Plaj futbolu ve futsal. Futsal futboldaki değişikliklerden kaynaklandı. Dövüş sanatlarında Brezilyalılar Capoeira, Vale Tudo ve Brezilya Jiujitsusunu geliştirdi. Brezilyalı sürücüler Emerson Fittipaldi (1972 ve 1974), Nelson Piquet (1981, 1983 ve 1987) ve Ayrton Senna (1988, 1990 ve 1991) Formula dünya şampiyonluğu kazandılar.

Brezilya, büyük ölçekli internasyonal spor etkinliklerine ev sahipliği yapma geleneğine haizdir. Ülke 1950 FIFA Dünya Kupası'na ev sahipliği yapmış oldu ve 2014 FIFA Dünya Kupası'na ev sahipliği yapmak suretiyle seçildi. São Paulo 1963 Pan Amerikan Oyunlarına ev sahipliği yaptı ve Rio de Janeiro, 2007 Pan Amerikan Oyunlarına ev sahipliği yaptı. 2016 Yaz Olimpiyatlarına da ev sahipliği meydana getiren Brezilya, Copa America'da 6 kez ev sahibi olmuştur. 1919, 1922, 1949, 1989, 2019 ve 2021'de Copa America'da ev sahibi olan Brezilya, Copa America'da en çok ev sahibi seçilen ülkeler listesinde 4. Sırada yer alıyor.
Turizm

Turizm şu anda Brezilya'da büyüyen bir sektördür. Brezilya turizmde birçok avantaja sahiptir ve Brezilya'daki her bölgenin kendine has manzaraları ve özellikleri vardır. Brezilya'nın kuzey bölgesi, Amazon dağlarının bozulmamış doğal manzarasıyla ünlüdür ve ekoturizm alanında bir avantaja sahiptir. Brezilya'nın kuzeydoğu bölgesi birçok güzel plaja sahiptir. Kuzeydoğudaki en popüler gezinsel yer Bahia, Salvador şehridir. Şehir, ülkenin daha farklı cazibelerine odaklanıyor Brezilya, Atlantik kıyılarındaki güzel kumsallardan Tarih Merkezine kadar Salvador, Bahia birçok bina ve antik kilise ile UNESCO Dünya Miras Ofisi Dönüşümü olmuştur. Ayrıca iki şehir Recife ve Fortaleza. Ülkenin merkezinde yer alan Brezilya'nın başkenti Brasília da dahil olmak üzere Ortabatı bölgesi, birçok güzel ve muhteşem millî parka sahiptir. Güneydoğu, iki büyük şehri ile Brezilya'nın en yoğun sözü geçen bölgesidir: Rio de Janeiro'nun güzel kumsalları, devasa bir Kurtarıcı İsa heykeli ve coşkulu bir Karnavalı vardır, São Paulo ise kentsel bir bölgedir, hareketli ve zengin bir kasabadır. Brezilya'nın serin iklimlere sahip güney eyaletleri, Avrupalı ​​göçmenlerin Alman ve İtalyan mimarisiyle eski Avrupa kimliğiyle doludur.

2015'te Brezilya 6.36 milyon gezgin çekmiş ve Latin ABD'da Meksika'dan sonra ikinci sırada yer almıştır  Brezilya, ağırlıklı olarak Arjantin, ABD ve Portekiz'den gelen ziyaretçilerle Amerika Kıtası'ndaki en çekici dördüncü gezim merkezidir. Brezilya'da turizmden elde edilen yıllık gelirin 4 milyar real olduğu tahmin ediliyor ve insanoğlu için yaklaşık 678.000 yeni iş yaratılmasına katkıda bulunuyor.
Uluslararası sıralamalar

    Nüfus açısından dünyada 5. Sırada (Bkz. Nüfusa gore ülke listesi).
    Yüzölçümüne nazaran dünyada 5. Sırada (Bkz. Yüzölçümlerine göre ülkeler listesi).
    İnsani Gelişme Endeksi'nde 70/177 ülke içinde yer aldı (Bkz. İnsani Gelişme Endeksi Sırasına gore Ülkeler Listesi).
    GSYİH açısından dünyada 10. Sırada (Uluslararası Para Fonu'na göre).
    Ekonomik hürriyet açısından 157 ülke içinde 111. Sırada yer almaktadır.
    Yolsuzluk Algılama Endeksi'nde 70/163 ülke arasında yer aldı.

"Rio" buraya yönlendirilmektedir. Film için Rio (film) sayfasına bakınız.
Rio de Janeiro
Belediye
Município do Rio de Janeiro
Rio de Janeiro belediyesi
Rio de Janeiro bayrağı
Bayrak
Rio de Janeiro arması
Arma
Takma adlar: Cidade Maravilhosa ("Harikulade Şehir"), kısaca Rio
Rio de Janeiro belediyesi'nin sınırları.
Rio de Janeiro belediyesi'nin sınırları.
Brezilya üzerinde Rio de Janeiro
Rio de Janeiro
Rio de Janeiro
Rio de Janeiro'nun Brezilya'daki konumu
Ülke    Brezilya Brezilya
Eyalet    Rio de Janeiro
Belediye    Rio de Janeiro
Kuruluş    1 Mart 1554
İdare
 • Tür    Belediye konseyi
 • Belediye başkanı    Eduardo Paes (DEM)
Yüzölçümü
 • Belediye    1,221 km² (0,471 mil²)
En yüksek nokta    1.021 m (3.349 ft)
En alçak nokta    0 m (0 ft)
Nüfus (2020)[1][2]
 • Belediye    6,747,815
 • Kent
    11,616,000
 • Metropol
    12,280,702
 • Metropol yoğunluğu    2,705,1/km² (7.006/mil²)
Zaman dilimi    UTC-03.00 (BSZ)
 • Yaz (YSU)    UTC-02.00 (BYSZ)
Posta kodu    
20000-000
Alan kodu    +55 21
Resmî site
rio.Rj.Gov.Br
UNESCO Dünya Mirası
Konum     Brezilya
Kriter    Kültürel: vi
Referans    1100
Tescil    2012 (36. Oturum)
Bölge    Latin ABD ve Karayipler

Rio de Janeiro, bulunduğu eyaletin başkenti ve Brezilya'nın en büyük ikinci kentidir.

Rio de Janeiro (Türkçe: Ocak Irmağı), (Portekizce telaffuzu: [ˈhiw dʒi ʒʌˈnejɾu]). Şehrin tam adı: São Sebastião do Rio de Janeiro (Saint Sebastian'ın Ocak Irmağı) şeklindedir. São Paulo'dan sonra, Brezilya'nın ikinci büyük şehridir. Maracanã Stadyumu ve Kurtarıcı İsa heykeli burada bulunmaktadır. Rio de Janeiro, 2016 Yaz Olimpiyatları ve 2012 Dünya Gençlik Kongresi'ne ev sahipliği yapmıştır. Dünyanın en büyük karnavalı olan 'Rio Karnavalı' bu şehirde düzenlenmektedir. Günümüzde samba dansıyla kutlanmasına karşın evvela 1840 senesinde polka ve vals dansı yapılarak kutlanmıştır.
İçindekiler

    1 Tarihi
    2 Şehirsel Problemler
        2.1 İklim
    3 Kardeş metropoller
    4 Kaynakça
    5 Dış linkler

Tarihi

Pedro Álvares Cabral'ın filosundaki bir geminin kaptanı olan Gaspar de Lemos komutasındaki Portekizli gezginciler 1 Ocak 1502’de Guanabara Körfezi’ne ayak basan ilk Avrupalılar oldu. Bu tarihten sonra bu körfeze Rio de Janeiro denildi. Bir iddiaya bakılırsa, Floransalı kâşif Amerigo Vespucci de bu seyahate Kral Birinci Manuel'in davetiyle katılmıştır. Portekizliler karaya ayak bastığında bu topraklarda Tupi (Amazon halkı), Puri, Botocudo ve Maxakali halkları yaşamaktaydı.

Guanabara Körfezi’nin adalarından kabul edilen Villegagnon 1555'te Fransız amiral Nicolas Durand de Villegaignon komutasındaki 500 asker tarafından işgal edildi. Amiral, bu bölgede Fransız kolonisi (France Antarctique) oluşturmak için çabalamış ve adaya Fort Coligny denilen kaleyi inşa ettirmiştir.

Rio de Janeiro şehri 1 Mart 1565 yılında Aziz Sebastian’a ithafen São Sebastião do Rio de Janeiro adıyla kurulmuştur. Aynı zamanda devrin Portekiz kralı da aziz ile aynı ismi taşımaktaydı. Rio de Janeiro, Guanabara Körfezi'nin adıydı. 18. Yüzyılın başlarına kadar, kent Fransızlar ve korsanlar tarafınca birçok kez saldırıya uğramış ve salgın edilmiştir. François Duclerc ve René Duguay-Trouin bu istilacılardan bazılarıdır.

17. Yüzyılın sonlarında, Bandeirantes’in komşu eyalet Minas Gerais'te altın ve elmas bulmasıyla  Rio de Janeiro kuzeydoğu kıyılarına oldukca uzak olan Salvador, Bahia şehrinin yerini alarak ihracat için çok daha işlevsel bir limana dönüşmüştür. (Altın, değerli taş ve şeker ihracatı yapılmaktaydı.) 27 Ocak 1763’de Portekiz Amerikası koloni başkenti Salvador’dan Rio de Janeiro’ya taşınmış ve bu konumunu 1808’e kadar korumuştur. Napolyon’un Portekiz’i istila etmesiyle kraliyet ailesi ve birçok soylu aile Lizbon'dan Rio de Janeiro’ya kaçtı. Bu zamandan sonra kent krallığın başkenti statüsünü yakaladı ve Avrupa haricinde bulunan tek  Avrupa başkenti oldu. Ancak, aniden çıkıp gelen yüzlerce asilzadenin yerleşmesi için şehirde müsait hiçbir yapı yoktu. Bu yüzden birçok yerli halk evlerinden çıkarıldı ve bu mülkler soylulara teslim edildi.

Afrika kökenli kölelerin Rio de Janeiro'ya büyük bir akını vardı. 1819'da 145.000 olan köle sayısı 1840'ta 220.000'e ulaşmıştır.

1822’de Prens Pedro Brazilya’nın bağımsızlığını ilan ettiğinde Rio de Janeiro'nun başkent statüsünü sürdürmesine karar verdi. 1889’dan sonra monarşinin yerini cumhuriyete devretmesinden sonrasında bile Rio başkent olarak kalmaya devam etti.

20. Yüzyılın başlarına kadar Rio, zamanı şehir merkezi olarak bilinen Guanabara Körfezi’nin ağız kısmıyla sınırlıydı. Yine bu yüzyılın başlarında kent merkezi güney ve batı yönlerinde Zone Sul'a (Güney Bölgesi) doğru [3] kaymaya başladı.  Daha sonrasında dağların altından geçen ilk tünelin yapımıyla  Botafogo ve bugün Copacabana diye bilinen bölge birbirine bağlandı. 1905'ten sonrasında Rio'nun tramvay sisteminin yenilenmesi ve elektrikleştirilmesiyle, şehir kuzey güney hattında genişleme imkânı elde etti.

1930'da Botafogo’nun naturel güzelliği, Amerikalıların lüks Capacabana Palas Oteli’nin ünüyle beraber anılmaya başlandı ve Rio'nun plaj partisi şehri (beach party town) olarak ün yapmasını sağlamış oldu. (Günümüzde bu ün gecekondu bölgelerindeki uyuşturucu ticaretinden meydana gelen sertlik vakaları yüzünden bir miktar kırılmıştır.)

Başkenti ülkenin daha merkezi bir bölgesine taşıma planları ara sıra tartışma konusu olmuştur. 1955'te Juscelino Kubitschek'in yeni bir başkent inşa etme vaadi devlet başkanı seçilmesinde etkili oldu. Birçok kişinin bunu ancak tarzı kazanmak için öne atılan bir söz olduğunu düşünmesine rağmen, Kubitschek büyük bir harcamayla yeni başkent Brazilya'yı 1960'ta inşa ettirdi. Aynı yıl, 21 Nisan’da Brezilya’nın başkenti resmi olarak Brazilya’ya (Brasilia) taşındı.

1960 ve 1975 tarihleri arasında  Rio, Guanabara Eyalet’i ismi altında bir şehir devletiydi (city-state). Ancak yönetimsel ve politik nedenlerle, ‘’The Fusion’’ olarak bilinen başkanlık kararnamesiyle şehrin federal yapısı ortadan kaldırıldı  ve şehri çevreleyen ve başkenti Niteroi olan Rio de Janeiro Eyaleti (State of Rio de Janeiro) ile 1975'te birleştirildi. Bugün bile Rio’nun eskide kalan şehirsel özerkliğini savunanlar vardır.

Şehir 2007 Panamerikan Oyunları’na ve 2014 FIFA Dünya Kupası’na ev sahipliği yapmıştır. 2 Ekim 2009’da Uluslararası Olimpiyat Komitesi Rio de Janeiro’nun 2016 Olimpiyat Oyunları ve Paralimpik Oyunları’na ev sahipliği yapacağını duyurdu. Rio, öteki finalist kentler Chicago, Tokyo ve Madrid’in arasından seçildi ve böylelikle kent Olimpik oyunlara ev sahipliği meydana getiren ilk Güney Amerika şehri ve ikinci Latin ABD şehri konumuna erişti. Ayrıca kent Brazilya’da ilk olarak 2013'te Dünya Gençlik Günü’ne ev sahipliği yaptı.[3]
Şehirsel Problemler

Zengin ve fakir arasındaki ciddi eşitsizlik, sosyo ekonomik grupların sıklıkla şehrin değişik bölgelerinde yaşamalarına sebep olmuştur. Rio dünyanın başlıca metropolleri içinde anılmasına rağmen, nüfusun oldukça büyük bir bölümü favelas denilen kenar mahallelerde yaşamaktadır. Bu gecekondu mahallelerinde yaşayan halkın %95'i yoksulluk çekmektedir ve bu nispet Rio popülasyonunun %40'ına denk gelmektedir. Hükümet birtakım mesken projeleriyle bu fakir bölge halkının ömür koşullarını düzeltmeyi, buradaki yaşamı şehrin diğer kesimleriyle birleştirmeyi hedeflemektedir. Bu kopukluğun giderilmesi kaynakların daha müessir kullanılabilmesi için de önem arz etmektedir.

Rio'nun koordinatları 22° 54' cenup, 43° 14' batıdır. Rio de Janerio'nun şehir nüfusu 6.136.652'dur.[4] Alanı ise 1.182,3 kilometrekaredir.
İklim

Ekvatoral iklimin görüldüğü Brezilya'da, Rio tropikal iklime haizdir.[5] Rio de Janerio'da görülen en yüksek ısı 43,2 °C'dir (110 °F). Ocak 1984'te görülmüştür.[6]
São Paulo ("Aziz Pavlus"), Güneydoğu Brezilya'da bulunan São Paulo eyaletinin başkenti ve Güney ABD'nın finans, tecim ve endüstri merkezi. São Paulo, Brezilya, ABD kıtası ve cenup yarımküredeki en büyük şehirdir. GaWC tarafından alfa küresel şehir olarak sınıflandırılan São Paulo, banliyöleri olan Jundiaí, Sorocaba and São José dos Campos ile birlikte dünyanın dördüncü büyük metropolitan alanıdır.

1554 yılında Tarsuslu Pavlus adına Cizvitler tarafından kurulan şehir, ülkenin ekonomik işlevlerini bünyesinde toplar. Ülkenin politik merkezi Brasília'da olsa da, ülkedeki mahkemeler, şirketlerin yönetim merkezleri, işçi ve işveren örgütleri, kültürel vakıflar ve sanat kuruluşları São Paulo'da toplanır. Latin Amerika Anıtı, Portekizce Müzesi, Museu do Ipiranga, São Paulo Sanat Müzesi, Ibirapuera Parkı, botanik bahçesi ve Avenida Paulista benzer biçimde önemli anıt, park ve müzelere sahip olan kent, bununla beraber uluslararası sanat bienali, Brezilya Grand Prix, São Paulo Moda Haftası ve Onur Yürüyüşü gibi önemli etkinliklere ev sahipliği yapar.
İçindekiler

    1 Tarih
    2 Coğrafya
        2.1 Arazi
        2.2 İklim
    3 Ekonomi
    4 Ulaşım
        4.1 Metro
    5 Demografi
        5.1 Din
    6 Kültür ve turizm
    7 Kaynakça
    8 Ayrıca bakınız

Tarih

1554'te Manuel da Nóbrega ve José de Anchieta tarafınca Cizvit misyonerler için bir tür karakol olarak kurulan São Paulo, 17. Yüzyılda altın aramaya gelen öncü bandeirante'lerin yaşamış olduğu şehir olarak ön plana çıkmaya başladı. Brezilya'nın iç kesimlerinde 1694'ten başlanarak altın bulunmasıyla São Paulo öncü ve kaşifler için bir durak noktası olmasıyla ekonomisi gelişmeye başladı.

Minas Gerais'te, Ouro Preto'da (1694), Mato Grosso'da (1718) ve Goiás'ta (1725) altın bulunması üzerine, XVIII. Yüzyılda altın ve değerli taş peşine düştüler. O zamanlar Brezilya dünyanın en büyük altın üreticisiydi: madenlerin yanı başlangıcında fazenda denilen ve yerleşim bölgelerinin yakınında yer alan büyük ziraat alanları besin tarımına ayrıldı. Bunun üzerine São Paulo nüfusunda ciddi bir azalma meydana geldi.

1840'ta imparatorluk tacını giyen Pedro II, bilhassa 1854'ten sonrasında (Paraná hükümeti) büyük toprak sahipleri yararına geniş bir tutumsal gelişme siyaseti başlattı (kara ve demiryollarının yapımı). Büyük toprak sahipleri, 1860'tan sonrasında geniş çaplı bir kahve tarımına giriştiler. Bu Guyana kökenli ziraat XVIII. Yüzyıl nihayetinde Para'ya, hemen sonra Rio ve São Paulo bölgelerine yayıldı, oradan da 1880'den 1929'a dek kesintisiz şekilde, São Paulo yaylalarını kapiadı,

Pedro II, ülkenin değerlendirilmesini hızlandırmak için, 1860'tan sonra, Brezilya'nın güney kesimine Avrupa'dan muhacir (alman göçmenler) gelmesini destekledi

Bununla birlikte gerçek iktidar, topraklara ve insanlara egemen olan oligarşilerin; "coronel"lerin elindeydi. Kahve tarımının, doğrusu São Paulo eyaletinin Brezilya iktisadındaki öneminin günden güne artması, hükümet üyelerinin çoğunluğunun Nordeste halkından değil, São Paulo eyaleti halkından seçilmesine ve 1906'daki aşırı üretim bunalımı esnasında devletin kahve üreticilerine para yardımı yapmasına yol açtı.

çok sayıda göçmenin gelmesiyle (İtalyanlar, İspanyollar, Portekizliler) şehrin nüfusu hızla artmaya başladı.

18.'in yüzyıl sonu ve 19. Yüzyılda bölgedeki şeker ve kahve ekiminden kaynaklanan zenginleşme, ilkin Avrupalı ve sonrasında da Japon muhacir akımına niçin oldu. 20. Yüzyılda ise, şehir Brezilya'nın her köşesinden göç almaya başladı.

Brezilya'nın 1822'de bağımsızlığını kazanmasından sonra bir süre mühim bir büyüme olmadı, sadece 19. Yüzyılın ortalarından sonra kahve ekimi yaygınlaştıkça bir toplama alanı olarak hızla gelişmeye başladı. Sao Paulo çevresinde kahve ekimi faaliyete geçtiğinde ve kahve Brezilya ekonomisinin merkezi haline ulaştığında, yakınlardaki bir kahve ihracat limanı olan Santos ile beraber büyüdü. 20. Yüzyılın başlangıcında , São Paulo'nun nüfusu, o zamanın başkenti olan Rio de Janeiro'dan çok daha küçüktü, ancak bundan sonrasında, Brezilya'nın her yerinden ve diğer ülkelerden gelen göçmenler akın ettikçe nüfus arttı.
Coğrafya
Arazi

São Paulo, Brezilya Dağlık Bölgesi'nin güney ucunda, Seha Dumar Dağları'nın eteğinde, deniz seviyesinden 800 m yükseklikte bulunan bir şehirdir. Atlantik Okyanusu , Sehadumar Dağları'nın karşısında yer alır ve Atlantik kıyısına olan mesafe ancak 70 km'dir. Atlantik Okyanusu'nun kıyı şeridi sarptır, ancak São Paulo şehri ve çevresi, plato düz arazileri, vadiler ve nehirlerle birbirine bağlıdır. Sulu tee te Nehri'ne ilişkin olan Parana Nehri yakınında, şehrin kaynaklarına heureuna, tee Te nehri su taşımacılığından yararlanamıyor şu sebeple Atlantik Okyanusu çevresindeki akıntı uzaklara doğru akıyor.
İklim

São Paulo, Oğlak Dönencesi'nin derhal güneyinde , 23° 33' güney enleminde yer alır, ancak yüksek rakımı sebebiyle yaz aylarında bile çok sıcak olmaz ve bütün yıl süresince nispeten hoş bir iklime sahiptir. Ortalama ısı, Ocak ayında 22 °C, en sıcak ve Temmuz ayında 15 °C, en soğuk ve yıl süresince fazlaca az değişim gösterir. Yıllık yaklaşık yağış 1.376 mm'dir ve yazları (Aralık-Şubat) çok yağmur yağar.

Nuvola apps kweather.Svg São Paulo iklimi Weather-rain-thunderstorm.Svg
Aylar     Oca     Şub     Mar     Nis     May     Haz     Tem     Ağu     Eyl     Eki     Kas     Ara     Yıl
En yüksek ısı (°C)     37,0     36,4     34,3     33,4     31,7     28,8     30,3     33,0     37,1     37,8     36,3     35,6     37,8
Ortalama en yüksek ısı (°C)     28,2     28,8     28,0     26,2     23,3     22,6     22,4     24,1     24,4     25,9     26,9     27,6     25,7
Ortalama sıcaklık (°C)     22,9     23,2     22,4     21,0     18,2     17,1     16,6     17,7     18,5     20,0     21,2     22,1     20,1
Ortalama en düşük sıcaklık (°C)     19,3     19,5     18,8     17,4     14,5     13,0     12,3     13,1     14,4     16,0     17,3     18,3     16,2
En düşük sıcaklık (°C)     11,9     12,4     12,0     8,3     5,4     1,2     0,8     3,4     5,7     8,0     9,2     10,3     0,8
Ortalama yağış (mm)     288,2     246,2     214,5     82,1     78,1     50,3     47,8     36,0     84,8     126,6     136,6     224,4     1.618,7
Kaynak: Brazilian National Institute of Meteorology (INMET)[6]

Ekonomi
Sao Paulo Menkul Kıymetler Borsası

São Paulo'nun ekonomisi dünyanın 11. En büyük şehridir ve bu yüzden Brezilya ve Latin ABD'daki en büyük ekonomiye haizdir. Brezilya'nın GSYİH'sının yaklaşık %10,7'sini gerçekleştiren bir metropoldür.

2013 yılına kadar Sao Paulo vatandaşlarının şahıs başına GSYİH'si 48.275,45 Real olarak kaydedildi.
Martinelli Binası, Latin ABD'nın ilk gökdeleni olup hem de 1947'ye kadar kıtadaki en yüksek binaydı.
Ulaşım

São Paulo kent merkezinde ve banliyölerinde, yakın bir kent içi otobüs, metro ve demiryolları ağı vardır ve taksiler de popüler bir ulaşım aracıdır. Rio de Janeiro şeklinde öteki bölgelerdeki büyük şehirlere seyahat ederken, uzun mesafe ekspres otobüsleri ve otoyolları kullanan yolcu uçakları ana dayanak noktasıdır.
Metro
Ana madde: São Paulo metrosu
Demografi
Ayrıca bakınız: Brezilya'daki İtalyanlar ve Brezilya Japonları

2013 verilerine nazaran São Paulo, Brezilya'nın yanı sıra Güney ABD'nın da en büyük şehridir. Brezilya Ulusal İstatistik Bürosu'nun (IBGE) 2010 nüfus sayımına bakılırsa, São Paulo'da yaşayan insan sayısı yaklaşık 11.244.369 idi. Bu ırka nazaran ayrılırsa, beyaz (%60,6), Pardo (%30,5), siyah (%6,5), Doğu Asya (%2,2) ve Hint (%0,2) olarak sınıflandırılır . Cinsiyet payı %52.6 hanım, kalan %47.4 adamdır.

Sao Paulo'da toplanan yaklaşık 2.3 milyon kişi göçmendir 1870 yılından 2010 yılına kadar dünyanın her yerinden akın eden göçmenler , İtalya , Portekiz , Almanya , İspanya göçmenleriydi. Ayrıca, Asyalılar arasında Japonlar en yaygın olanıdır ve São Paulo kent merkezinde Japonlar tarafınca inşa edilmiş bir kent merkezi caddesi vardır.

    6.000.000 İtalyan (özellikle, öteki gruplarda olduğu gibi, göçmenlerin torunları). São Paulo, Milano ve Roma dahil olmak suretiyle, dünyadaki öteki tüm şehirlerden daha fazla İtalyan kökenli sakine haizdir  .
    3 milyon Portekizli
    3 milyon Afrikalı
    1.000.000 Arap
    400.000 Alman.
    326.000 Japon. Japonya dışındaki en büyük Japon topluluğudur  .
    120.000 Çinli
    60.000 Bolivyalı  
    50.000 Yunanlı
    50.000 Koreli  
    40.000 Yahudi  
    25.000 Ermeni

Brezilya mutfağı; Avrupa, Afrika ve Kızılderili mutfaklarının etkilerini taşır.[1] Ülkenin yerli halkının çeşitliliği, muhacir nüfusu ve ayrıca büyük yüzölçümü sebebiyle bölgeden bölgeye ciddi farklılıklar gösterir. Bu, karakteristiğini yöresel farklılıkların korunmasından alan bir ulusal mutfak kültürü yaratmıştır.[2]

Brezilyalı yerlilerin kullandığı ilk malzemelerden bazıları manyok, guarana, acai üzümü, cumaru, kaju ve tucupiydi.[3] O zamandan bu yana, gerçekleşen birçok göç dalgası Brezilya'ya göçmenlerin kendi emsalsiz yemeklerini de getirdi; bu da eksik malzemelerin yerini bölgesel mutfaktaki karşılıklarıyla doldurdu. Örneğin tahıl ağırlıklı beslenen Avrupalı göçmenler, Brezilya mutfağına şarabı, yapraklı sebzeleri ve mandıra ürünlerini kazandırdı. Patates olmadığında tatlı manyoğu onun yerine nasıl kullanabileceklerini keşfettiler.[4] Esir tutulan Afrikalılar, Brezilya'nin kıyı şehirlerinin mutfak kültürünün gelişmesine katkı sağladı. Yabancılardan etkilenme diğer göç dalgalarına kadar uzadı; Japon göçmenler, Brezilya'nın bugün Asya mutfağıyla beraber paylaşmış olduğu yemeklerin çoğunu Brezilya'ya getirdi.[5]

Manyok (bölgesel olarak mandioca, aipim, macaxeria gibi isimlerle anılır), yam isimli kök bitkileri ve acai, cupuaçu, mango, papaya, guava, portakal, maruçya, ananas, hog plum meyveleri; bölgesel mutfaklarda kullanılan malzemelerdir.

Brezilya'nın birtakım tipik yiyecekleri, ülkenin millî yemeği olarak bilinen feijoada[6] ve beiju, feijão tropeiro, vatapá, moqueca, polenta gibi bölgesel yemeklerdir.[7] Millî içecek kavheyken, millî içki cachaçadır.

Brezilya Kolonisi (Portekizce: Brasil Colonial), Portekiz'in gelişiyle 1500'den Brezilya'nın Portekiz, Brezilya ve Algarve Birleşik Krallığı'na yükseltildiği 1815'e kadar olan periyodu kapsar.[1] Brezilya'nın sömürge tarihinin ilk 300 yılı süresince, bu bölgenin ekonomik sömürüsü, öncelikle bölgeye adını veren brasilwood (pau brasil) (16. çağ) madenciliğine dayanıyordu.[1] Şeker üretimi (16. Yüzyıl 18. Asır); ve son olarak altın ve elmas madenciliği özellikle Afrika'dan getirilenler, kısa bir müddet sonra Hintli kölelerin brasilwood'u kesmesi olarak Brezilya'nın ihracat ekonomisinin işgücünün çoğunu sağlamış oldu.[1]

Üç yüz sene süresince Brezilya'nın kaynakları Portekizliler tarafından sömürüldü. Bu kaynaklar arasında Caesalpinia echinata ağacından (16. çağ), şeker (16. Ila 18. Yüzyıllar) ve altın ve değerli taşlar (18. çağ) bulunur. Bu kaynakları sömüren işçiler çoğunlukla Afrika'dan gelen kölelerdi.[1]

ABD'daki İspanyol kolonilerinden farklı olarak Portekiz, Brezilya topraklarının ve dilinin birliğini koruyarak onu Güney Amerika'nın en büyük ülkesinin öncüsü haline getirdi.[1]

Brezilya demografisi, 2017 senesinde yaklaşık 207 milyon nüfusu ile Brezilya, dünyanın en kalabalık 7. ülkesidir.[1] Nüfus yoğunluğu kilometrekareye 25 şahıs ve şehirleşme payı %90'dır.

Bugün Brezilya birçok değişik topluluğa ev sahipliği yapıyor: Örneğin, Almanya ve İtalya'dan sonra, hayattaki en büyük İtalyan ve Alman topluluğuna haizdir.
İçindekiler

    1 Nüfus
        1.1 Birleşmiş Milletler tahminleri
    2 Diller
    3 Din
    4 Ayrıca bakınız
    5 Kaynakça

Nüfus

Brezilya İstatistik Bürosu IBGE tarafından yürütülen 2008 tarihindeki PNAD'a (Hanehalkı Ulusal Örnek Anketi) nazaran, 2008'de ortalama 189.953.000 şahıs vardı. En son nüfus sayımına (2010) bakılırsa, Brezilya hükümetinin tahmini nüfusu 192.76 milyondur.

Brezilya'nın nüfusu 1550'den 1850'ye kadar çeşitli kaynaklara dayanılarak tahmin edilmiştir. İlk resmi nüfus sayımı 1873'te yapılmıştır. O yıldan itibaren, (birtakım istisnalar haricinde) her sekiz yılda bir nüfus sayımı yapılmaktadır.

Brezilya dünyanın en kalabalık yedinci ülkesidir.
Brezilya'nın nüfus yoğunluğu, idari kısmı ve ekonomik sektörü (1977).

    1550 - 15.000
    1600 - 100.000
    1660 - 184.000
    1700 - 300.000
    1766 - 1.500.000
    1800 - 3.250.000
    1820 - 4,717,000
    1850 - 7.256.000
    1872 - 9,930,478
    1890 - 14.333.915

Brezilya'nın yıllara nazaran nüfusu

    Brezilya Nüfusu, 1550–2005
    1900 - 17,438,434
    1920 - 30.635.605
    1940 - 41.236.315
    1950 - 51.944.397
    1960 - 70.119.071
    1970 - 93.139.037
    1980 - 119.070.865
    1991 - 146.917.459
    1996 - 157,079,573
    2000 - 169,544,443
    2010 - 192.755.799[2]
    2019 - 213.967.000[3]

Birleşmiş Milletler tahminleri

Dünya Nüfus Beklentileri'nin 2017 revizyonuna göre, nüfus 1950'de ancak 53.975.000 iken, 2016'da 207.652.865'ti.
    Toplam nüfus (x 1000)     15 yaşından küçük nüfus (%)     15-64 yaş arası nüfus (%)     65+ yaş nüfus (%)
1950     53.975     41,6     55,5     3,0
1955     62.656     42,0     55,0     3,0
1960     72.494     43,1     53,7     3,1
1965     84.130     43,6     53,0     3,4
1970     95.982     42,3     54,2     3,5
1975     108.431     40,2     56,0     3,8
1980     122.200     38,4     57,6     4,0
1985     136.836     36,9     59,0     4,1
1990     150.393     35,4     60,1     4,5
1995     162.755     32,4     62,6     5,0
2000     175.786     29,7     64,7     5,6
2005     188.479     27,5     66,2     6,3
2010     198.614     24,9     68,4     6,7
2015     207.848     22,5     69,5     8,0
2020     213.863     20,7     69,8     9,5
Diller

Portekizce (resmi ve en fazlaca konuşulan dil)

    Not: Daha azca yaygın olan diller içinde İspanyolca (sınır bölgeleri ve okullar), Almanca, İtalyanca, Japonca, İngilizce ve fazlaca sayıda başka ana dil bulunur.[1]

Din

Brezilya, Amerika Birleşik Devletleri'nden sonra dünyanın en büyük ikinci Hıristiyan nüfusuna haizdir. Aynı zamanda en kalabalık Katolik ülkesidir. Kilise resmen devletten ayrıldı.

2010 nüfus sayımına göre, nüfusun %65'i Katolik, %22'si Protestan, %2'si spiritüalist, %3'ü diğer dinler inanan ve %8'i dinsizlerden oluşmaktadır. Protestanların payı, yirminci yüzyılın sonlarında Katolikliğin aleyhine olacak biçimde keskin bir biçimde artmıştır. Önemli Protestan mezhepleri Pentekostal, Evanjelik, Baptist, Adventist, Lutheran ve Reformist'tir.

Brezilya'nın yerleri (Portekizce: regiaõ; çoğul: regiões), Brezilya'nın jeopolitik amaçlarla kullanılan bölgeleridir.[1] Bölgeler, Brezilya Coğrafya ve İstatistik Enstitüsü (IBGE) tarafından tanımlanmış olup coğrafi, toplumsal ve ekonomik faktörleri göz önünde bulundurarak yalnızca akademik olarak etkinlik göstermektedirler ve federal düzeydeki hükûmet programlarının yönlendirilmesinden başka siyasi tesirleri bulunmamaktadır.[2]

Ek olarak eyalet düzeyinin altında, mezobölgeler ve mikrobölgeler bulunmaktadır.[3]
Brezilya tarihi, günümüzdeki insanlık tarihinin Brezilya topraklarında gerçekleşen kısmıdır.
İçindekiler

    1 Avrupalılardan önce
    2 Koloni
    3 İmparatorluk
    4 Cumhuriyet
    5 Kaynakça

Avrupalılardan önce

Brezilya'daki insan yerleşimleri 11.000 sene öncesine kadar dayanmaktadır. Kızılderili etnik yapısına sahip olan Brezilya bölgesinde Jiuqabu kabilesi varlık gösteriyordu. 8000 yıl öncesinde çanak çömlek yapımı başladı. Brezilya'da Portekizlilerin gelişinden önce 2000'den fazla olan kabileler genel anlamda nehir ve deniz kıyılarında yaşıyordu. Genelde göçebe yaşam süren yerli halkların ara sıra federasyonlar da oluşturdukları tahmin ediliyor. Kabilleleri avcılık ve balıkçılık ile geçiniyorlardı.
Koloni

1493 senesinde ABD Kıtası Portekiz ve İspanya arasında bölünmüştü. 16.Yüzyılda Brezilya işgal edilmeye başlanmış ve Brezilya yerlileri Hristiyanlaştırılmaya başlanmıştı. Brezilya topraklarına Afrikalı köleler getiriliyor ve yerli halklar da köleleştiriliyordu. Brezilya’da kahve, şeker, çikolata ve benzeri ürünler üretiliyordu. Portekiz'in Brezilya’ya gereken önemi vermemesinden ötürü oldukca sık korsan saldırıları gerçekleşti. Brezilya belli bir süreliğine İspanya sömürgesine girdi ama Portekiz tekrar bağımsızlığını kazanınca tekrar Portekiz kolonisi oldu. Tamoyo konfederasyonu 1554-1567 yılları içinde Portekiz’e cenk ilan etti. 19. Yüzyılda altın madenciliği Brezilya’da gelişmişti. Brezilyalılar, Don Pedro Jose Boni Facia de Andrada Silvan'ın liderliğinde istiklal hareketlerini başlattılar ve bağımsızlığını kazandılar.
İmparatorluk

Brezilya 1824 senesinde kabul edilen anayasa ile bölgenin tek anayasal monarşik ülkesi olmuştur. Topraklar geniş olduğundan idare etmesi zordu. İmparatorluk döneminde imparatorun rolü bu toprakları denetim altında tutmak ve yasama yürütme hüküm ile toprak sahibi oligarklar arasındaki çatışmalarda arabuluculuk yapmaktı. Gücün merkezileşmesi laf konusudur. Komşularının tersine, Brezilya'da temsili demokrasi görülür. Düzenli seçimler, partiler ve anayasa vardı. Ancak mevcud bu demokrasi güçlü sınıfın çıkarlarını gözetiyordu. Yani liberal kurumlar kırsal ve oligarşik elitlerin arasındaki siyasal çekişmede oligarşik elitlerin yanındaydı. II. Pedro ile imparatorluk çözülmeye başladı. Köleliğin düşüşü ve Avrupa'dan gelen göçlerle birlikte yayılan cumhuriyetçilik fikri imparatorluğun sona ermesinde büyük etkiye sahipti. Kahve ekonomisi de aynı zamanda yükselişe geçti ve bu üretimde köle gücüne gerek yoktu. Kahve ekonomisiyle birlikte sosyo-ekonomik değişimler de yaşanmaya başlandı.
Cumhuriyet

1889 senesinde monarşi kaldırıldı. 1914'te siyasal birliği temin eden Brezilya, tüm dünya ülkeleri tarafından tanındı. İstikrarsız bir ülke olup, sık sık anayasa değişimleri ve ihtilaller olmaktadır.[1][2]