GERMANY'S SEX TRADE: £11 BİLLİON MEGA BROTHELS, SEX CARAVANS AND £1,000-A-NİGHT ESCORTS

ON A BUSY ROAD İN AN İNDUSTRİAL AREA OF COLOGNE, GERMANY A BİZARRE FORM OF PROSTİTUTİON TAKES PLACE. HERE, PROSTİTUTES ARE WORKİNG OUT OF BRİGHTLY LİT CARAVA...

Genelev ya da diğer bilinen adıyla kerhane videoları,görüntüleri, zürafa sokak

Genelev, randevuevi ya da (argo: kerhane), seks işçisi kişilerin ücret karşılığında cinsel ilişki kabul kurdukları mekânlar topluluğudur.

İçindekiler

1 Yasal statüsü
2 Ayrıca bakınız
3 Kaynakça
4 Dış bağlantılar

Yasal statüsü

Bazı ülkelerde genelevler yasal olduğu gibi bazılarında da kanun dışı olup cezai sorumlulukları vardır. Yine bazı ülkelerde masaj salonları gibi yerlerin genelev olarak da kullanılmasına izin verilmiştir. Hollanda ve Güney Kore bunlara örnek verilebilir. Yine Türkiye'de genelevler polis koruması altında olup 18 yaş altı alınmamaktadır. Kadınların sağlık kontrolü düzenlidir. Genelev devletin denetimi altındadır ve ruhsatları vardır. Çalışan kadınlar işçi sıfatındadır.[1] Türkiye’de fuhuş yasaldır ve Türk Ceza Kanunu‘nun 5237 sayılı yasanın 227. maddesi tarafından düzenlenmiştir. Ancak, fuhuşa teşvik eden ve yolunu kolaylaştırana iki yıldan dört yıla kadar hapis cezası uygulanır[2]
 

Seks işçisi (kullanım yerine göre aşağılayıcı ve/veya argo: fahişe), cinsel hizmet[1] sunarak para kazanan kişidir. Seks işçisi terimi zaman zaman fahişe, rent, jigolo gibi kelimelerle ile aynı anlamlı kullanılsa da akademisyenler "seks işçisi"ni seks endüstrisinde yer alan striptizciler, porno oyuncuları, telefonla seks çalışanları insanların bütününü kastedecek şekilde kullanır. Bu kavramı genelde feminist akademisyenler ve yazarlar da, erkekegemen toplumun "fahişe" sözcüğüne yüklediği kötü yan anlamlara ve aşağılamak amacıyla kullanılmasına[2] tepki olarak, yine belirli bir kısmı sanat için seks işçiliği yapan[3] bu insanların emeğine saygılarını göstermek için yerine "seks işçisi" terimini kullanmaktadırlar.

İçindekiler

1 Statüsü

1.1 Yasal durumu
1.2 Seks işçilerinin demografisi

2 Kaynakça
3 Dış bağlantılar

Statüsü

Ülkeye, bölgeye göre seks işçilerinin yasal statüleri değişebilir. Bazı yerlerde bu aktivitelerin bazıları yasalken bazı yerlerde yasa dışıdır (örnek: bazı ülkelerde fahişelik devlet kontrolü altında yapılırken, bazı ülkelerde de tamamen yasa dışıdır). Hollanda, Belçika ve Türkiye gibi ülkelerde seks işçilerinin çalışabilecekleri ayrı sokaklar veya evler tahsis edilmiştir ve kısmen yasaldır. Gelişmiş seks işçiliğinin yasal olduğu Amerika Birleşik Devletleri, İngiltere, İrlanda, Finlandiya gibi ülkelerde dahi seks işçileri genellikle kötü muameleye maruz kalır. Seks işçiliği, iş güvenliğinin olmadığı bir alandır ayrıca toplumsal normlar yüzünden işçiler sosyal çevrelerden de dışlanırlar. Bütün bölgelerdeki ortak sonuç bu sektörün suistimale açık olduğudur.

Seks işçisi diğer çalışan insanlar gibi temel insan ve emekçi haklarına sahip olmayı ister (Weitzer 1991). Kanada Seks Emekçileri Derneği seks işçileri için ülkedeki düzenlemenin diğer iş dallarına göre daha ağır, işe alınma/çıkarılma gibi konularda korumanın yetersiz, profesyonel dernek kurma hakkının daha zor olduğunu söyler.

Yasal durumu

Hollanda, Almanya ve Yeni Zelanda'da seks işçileri devlet tarafından tanınır ve diğer ülkelere oranla daha sıkı korunur. Bu koruma gerek işçilerin gerekse müşterilerin daha rahat ve tehlikeli hareket edebilmesinin (örnek: prezervatif kullanımı, cinsel saldırı) önüne geçmektedir.

Büyüyen seks turizmi ise seks sektörü için bir sorun halindedir. Özellikle reşit olmayan çocukların[4] yasa dışı biçimde çalıştırılması ve dağıtılması ciddi bir sorundur. Yasal seks turizmi ise kimi şehirlerin ekonomisine katkıda bulunmaktadır ve bu bölgeler bu yönleriyle bilinir, turist çeker.

Seks işçilerinin demografisi

Seks işçilerinin çoğunluğu, heteroseksüel genç kadınlardan oluşmaktadır.[5] Travesti ve transseksüeller de seks işçiliği sayısı ise heteroseksüel kadınlara oranla daha fazladır. Transseksüel seks işçilerinin HIV taşıma oranları yine aynı şekilde daha fazla olup kadın Hint seks işçileri üzerinde yapılan bir çalışmada, cehalet ve düşük sosyal statünün[6] yaygın olduğu saptanmıştır.

Pezevenklik veya muhabbet tellallığı, para karşılığı müşterilere cinsel ilişki için seks işçisi sağlama işidir.[1] Bu eylemi gerçekleştiren kişiye pezevenk, oğraş[2][3] veya muhabbet tellalı denir. Pezevenk sözcüğü TDK Güncel Türkçe Sözlüğe göre Ermeniceden alınmıştır, ancak TDK Tarama Sözlüğünün gidi maddesindeki 18.-19. yüzyıl tarihli Burhanda şu açıklama vardır: "Pejvend Kapu tırkazına denir... ve ol şahsa denir ki kapu tırkazı gibi kendisi kapu ensesini bekleyüp zevcesi olacak yadigâr içeride bigâne ile kapanıp zevk ü safasına meşgul ola. Pezevenk ve kurumsak ve deyyus ve gidi tabir olunur."[4] Ayrıca Farsçada pāzenek pezevenk sözcüğü de bulunmaktadır.[5] Pezevenk, aracılık faaliyeti dışında tanıtım, fiziksel koruma, yer sağlama gibi görevleri de üstlenebilir. Fuhuş gibi pezevenkliğin de yasallığı ülkeler arasında farklılık göstermektedir. Pezevenkliğe örnek olarak bir seks işçisini bir ülkeye sokarak sekse yönlendirmek, genelev işletmek, seks işçisini ilişkinin gerçekleşeceği yere ulaştırmak ve başkalarının yaptığı fuhuştan kazanç elde etmek gösterilebilir.
 

Fuhuş, belli bir ödeme karşılığında cinsel ilişkiye girilerek yapılan bir iş alanıdır. Bu işi yapan seks işçisine "fahişe" denir. Pornografik film oyuncuları para karşılığı seks yapmalarına rağmen seks hizmetini partnerlerine değil izleyicilere sattıkları için fahişe olarak tanımlanmazlar, ancak porno oyunculuğu da seks işçiliği kapsamına girer.

İçindekiler

1 İsim
2 Yasal durumu
3 Ayrıca bakınız
4 Kaynakça
5 Dış bağlantılar

İsim

"Fahişe" kelimesi, Arapçada "azgın" ya da "utanmaz" anlamına gelen فاحشه (faḥişa) kelimesinden türetilmiştir. Türkçede ilk olarak Enderunlu Vasıf'ın Divan edebiyatında kullanılmıştır.[1] Fahişeler için Farsça روسپی (rospī)'den türeyen "orospu" sözcüğü gibi argo kelimeler de kullanılır.[2][3]

Sözcüğün ikinci anlamı olan "taşkınlık ve aşırı davranış"[4] ise modern Türkçede yavaş yavaş kullanımdan kalkmaktadır.

Yasal durumu

Bangkok'taki Soi Cowboy mahallesi. Tayland'da fuhuş -yasa dışı olmasına rağmen- yetkililer tarafından hoşgörülür ve ülke günümüzde dünyanın en büyük seks turizmi merkezlerindendir.

Fuhuşun yasal statüsü ülkeden ülkeye değişir. Spektrumun bir ucunda fahişelik idam cezası ile cezalandırırken diğer ucundaki ülkelerde kısmen veya tamamen yasaldır.

Fuhuş Almanya[5], Avusturya[6], Bangladeş[7], Bolivya[8], Ekvador[9], Hollanda[10], İsviçre[11], Kolombiya[12], Letonya[13], Lübnan[14], Macaristan[15], Meksika[16], Panama[17], Paraguay[18], Peru[19], Senegal[20], Türkiye[21][22], Uruguay[23], Venezuela[24], Yeni Zelanda[25] ve Yunanistan'da[26] yasal ve ülkelerine özgü yasal düzenlemelere bağlıdır. Amerika Birleşik Devletleri'nde fuhuşun yasal durumu eyalet hükûmetleri tarafından kararlaştırılır ve mevcut durumda fuhuş bir tek Nevada eyâletinin bazı illerinde (Las Vegas gibi büyük şehirler dahil olmamak üzere) yasaldır.[27] Avustralya'da da fuhuşun yasal durumu eyâlete göre değişir: Queensland, Victoria, Yeni Güney Galler eyâletlerinde ve Avustralya Başkent Bölgesi'nde fuhuş yasal ve genelevler ruhsatlara sahip olmaları gerekiyor[28]; Batı Avustralya'da fuhuş ve genelevler yasal bir düzeyde düzenlenmedikleri hâlde polis ve genelevler arasında gayriresmî anlaşmalar varmış; Kuzey Toprakları ve Tazmanya'da serbest bir meslek olarak fahişelik yasal fakat fuhuşa teşvik etmek yasa dışı; Güney Avustralya'da fuhşu yasallaştırmak için girişimler yapılmıştır fakat bunlar hepsi başarısızlıkla karşılandı.[29]

Birkaç ülkede (aşağıdaki haritaya bakınız) fuhuş, yani para karşılığına seks, yasak değil, fakat genelev sahibi olmak/genelevde çalışmak ya da muhabbet tellalığı gibi fuhuşa ilişkin aktiviteler yasa dışı olabilir ve bu yasaların kapsamı ve sertliği ülkeye göre değişir. Örneğin Brezilya'da yetişkinlerin fahişe olarak çalışmaları tamamen yasal ve fahişeler devlet emekliliklere sahip olabilirler[30], fakat genelev işletmek ya da bir fahişeyi diğer bir şekilde çalıştırmak yasa dışı.[31] Diğer bir yandan Kanada gibi bazı ülkelerde para karşılığına seks yasal, fakat bahsi geçen aktiviteler ve kamu alanda müşteri aramak gibi diğer aktiviteler yasa dışı[32], böylece bir yasaya karşı gelmeden fuhuş yapmak zor olabilir.

İsveç yasalarına göre fuhuş, kadına karşı şiddet olarak sayılır ve 1999'da fahişe olmayı yasaklamadan seks için para ödemeyi yasaklayan bir kanun onaylandı; bu durumda fahişe değil, müşteri suçlu olarak sayılır.[33][34] 2009'da Norveç ve İzlanda'da benzeri yasalar çıkartıldı.[35][36]

Bahsi geçen ülkelerin aksine çoğu ülkede fahişelik yasa dışıdır. Neredeyse her Müslüman ülke, çoğu Afrika ve Asya ülkesi ve birçok Doğu Avrupa ülkesinde fuhuş yasa dışı ve cezalar para cezası (ör. Rusya[37]), hapis (ör. Afganistan[38]), kırbaçlama (ör. Suudi Arabistan[38]) ya da Sudan gibi bazı ülkelerde idam içerebilir.[39]

Fuhuşu yasak kılan yasalara rağmen fuhuşa yönelik hukuk uygulaması gevşek ya da neredeyse var olmayabilir. Örneğin Tayland'da fuhuş hukukî olarak yasakmış, fakat pratikte yetkililer tarafından hoşgörülür[38]; günümüzde Tayland seks turizmi bakımından dünyanın en büyük varış yerlerindendir ve Bangkok'taki Soi Cowboy gibi kırmızı fener mahalleleri dünyaca tanınır.[40][41]

Türkiye'de fuhuş yasaldır ve Türk Ceza Kanunu'nun 5237 sayılı yasanın 227. maddesi[1] tarafından düzenlenmiştir. Ancak, fuhuşa teşvik eden ve yolunu kolaylaştırana iki yıldan dört yıla kadar hapis cezası uygulanır. Ayrıca, fahişelerin yabancı olmaması gerekir. Pasaport Kanununun[2] 8. maddesine göre Türkiye'ye girmeleri izinli olmayan kimseler arasında "Fahişeler ve kadınları fuhuşa sevkederek geçinmeyi meslek edinenlerle beyaz kadın ticareti yapanlar ve her nevi kaçakçılar" bulunmaktadır. Türkiye'de genelevlere ruhsat verilir, bunu düzenleyen tüzük "Genel kadınlar ve Genelevlerin Tabi Olacakları Hükümler ve Fuhuş Yüzünden Bulaşan Zührevi Hastalıklarla Mücadele Tüzüğü"dür.[3]

Son zamanlarda büyük şehirlerde Zührevi Hastalıklarla Mücadele Tüzüğü'nün verdiği yetkiye dayanarak fahişelere Kabahatler Kanunu'nun 32'nci maddesine [4] göre ceza kesilmeye başlanmıştır.[5] Kabahatler Kanunu'nun 32'nci maddesi, "yetkili makamlar tarafından adli işlemler nedeniyle ya da kamu düzeni veya genel sağlığın korunması amacıyla hukuka uygun olarak verilen emre aykırı hareket eden kişiye idari para cezası kesilmesini" öngörür. Modern ülkelerde göçmen olanlar haricinde, fahişelere değil de, teşvikçiye, müşteriye ceza uygulanırken, Bu kanunun Türkiye'de fahişeye karşı kullanılmasının mantığı tartışmalıdır.[6] Ayrıca yasadışı fuhuş faaliyetleri maksimum 1 yıl hapis cezası cezalandırılır. Ankara ve Bursa gibi bazı şehirlerde genelevlerin yıkılma nedenleri bir suç unsuru olması değil, arsalarının kamulaştırılmasıdır.[7][8]

Striptiz kulüpleri Türkiye'de mevcuttur. Striptiz kulüpleri de ruhsatlı olması, striptizcilerin kayıtlı olması ve düzenli olarak sağlık kontrollerine sahip olması gerekmektedir. Striptiz kulüplerine giren bütün kişilerin yasal olarak en az 18 yaşında olması gerekmektedir.

2008 yılında, Türkiye'deki aktivistler ve seks işçileri Türkiye'nin ilk seks işçileri sendikasını kurma kararı aldılar.[9]

İçindekiler

1 Fuhuş

1.1 (1)
1.2 (2)
1.3 (3)
1.4 (4)
1.5 (5)
1.6 (6)
1.7 (7)
1.8 (8)

2 Demografi
3 İnsan ticareti
4 Popüler kültür
5 Kaynakça

Fuhuş

MADDE 227.

(1)

Çocuğu fuhşa teşvik eden, bunun yolunu kolaylaştıran, bu maksatla tedarik eden veya barındıran ya da çocuğun fuhşuna aracılık eden kişi, dört yıldan on yıla kadar hapis ve beşbin liraya kadar adlî para cezası ile cezalandırılır. Bu suçun işlenişine yönelik hazırlık hareketleri de tamamlanmış suç gibi cezalandırılır.

(2)

Bir kimseyi fuhşa teşvik eden, bunun yolunu kolaylaştıran ya da fuhuş için aracılık eden veya yer temin eden kişi, iki yıldan dört yıla kadar hapis ve üçbin güne kadar adlî para cezası ile cezalandırılır. Fuhşa sürüklenen kişinin kazancından yararlanılarak kısmen veya tamamen geçimin sağlanması, fuhşa teşvik sayılır.

(3)

Fuhuş amacıyla ülkeye insan sokan veya insanların ülke dışına çıkmasını sağlayan kişi hakkında yukarıdaki fıkralara göre cezaya hükmolunur.

(4)

Cebir veya tehdit kullanarak, hile ile ya da çaresizliğinden yararlanarak bir kimseyi fuhşa sevk eden veya fuhuş yapmasını sağlayan kişi hakkında yukarıdaki fıkralara göre verilecek ceza yarısından iki katına kadar artırılır.

(5)

Yukarıdaki fıkralarda tanımlanan suçların eş, üstsoy, kayın üstsoy, kardeş, evlât edinen, vasi, eğitici, öğretici, bakıcı, koruma ve gözetim yükümlülüğü bulunan diğer kişiler tarafından ya da kamu görevi veya hizmet ilişkisinin sağladığı nüfuz kötüye kullanılmak suretiyle işlenmesi hâlinde, verilecek ceza yarı oranında artırılır.

(6)

Bu suçların, suç işlemek amacıyla teşkil edilmiş örgüt faaliyeti çerçevesinde işlenmesi hâlinde, yukarıdaki fıkralara göre verilecek ceza yarı oranında artırılır.

(7)

Bu suçlardan dolayı, tüzel kişiler hakkında bunlara özgü güvenlik tedbirlerine hükmolunur.

(8)

Fuhşa sürüklenen kişi, tedavi veya terapiye tabi tutulur.

Demografi

Türkiye Cumhuriyeti Sağlık Bakanlığı'nın 2000 yılında yayımladığı "aylık hastalık izleme" istatistiğinden[10] alınıp sadeleştirilmiş aşağıdaki tablodan, o tarihte hangi illerde genelev mevcut olduğu, buralarda kaç seks işçisinin çalıştığı görülebilmektedir.

Genel Evi Olan İller Genel Kadın Sayısı
Adana 136
Afyon 16
Ankara 230
Antalya 34
Aydın 81
Balıkesir 32
Burdur 8
Bursa 27
Çanakkale 7
Çankırı 0
Çorum 68
Denizli 25
Diyarbakır 0
Edirne 53
Erzurum 205
Eskişehir 49
Gaziantep 513
Hatay 33
Isparta 9
İçel 132
İstanbul 354
İzmir 350
Kars 7
Kastamonu 17
Kırklareli 12
Konya 26
Kütahya 14
K.Maraş 56
Manisa 74
Muğla 14
Niğde 6
Tekirdağ 41
Tokat 0
Uşak 0
Van 11
Yozgat 0
Zonguldak 28
Toplam 2661

Ankara Ticaret Odası (ATO) raporu (2004)[11]
Konu Nüfus verileri
Toplam hayat kadını sayısı 100,000
Faaliyet gösteren 56 genelevde kayıtlı hayat kadını sayısı 3,000
Tescilli hayat kadını sayısı 15,000
Vesika bekleyen hayat kadını sayısı 30,000
Hayat kadınlarının yaşı 15-40 arası
Yıllık ciro 3–4 milyar $

İnsan ticareti

BM Uyuşturucu ve Suç Ofisi tarafından yürütülen araştırma göre, Türkiye insan ticaretinde dünyada hedef ülke noktası konumunda bulunan 10 ülkeden biridir.[12][13] 2008 yılı itibarıyla Türkiye’de tespit edilen insan ticareti mağdurları Türkmenistan, Özbekistan, Moldova, Kırgızistan, Rusya, Gürcistan, Ukrayna, Azerbaycan, Romanya, Ermenistan, Kazakistan, Beyaz Rusya, Bulgaristan, Endonezya ve Fas vatandaşlarıdır.[14]

Popüler kültür

17 Şubat 2001'de, genelevler patroniçesi ve ülkenin en zengin kadınlarından biri olan Matild Manukyan hayatını kaybetti. Manukyan 32 genelevden oluşan bir zinciri işletiyordu.[15]

Genelev (argoda kerhane) sözcüğü aşağıdaki anlamlara gelebilir;

Genelev, randevuevi anlamına gelen Farsça kökenli sözcük.

Zürafa Sokak, İstanbul'da Taksim Meydanı'nın aşağısında, Karaköy'de bulunan Arnavut kaldırımlı ve 42 evin bulunduğu bir çıkmaz sokaktır. 37 ev Matild Manukyan'a, beş ev ise Sümbül Yaşar Karasu'ya aittir. Karaköy İskelesi'nin hemen arkasında bulunur. Surp Pırgiç Ermeni Katolik Kilisesi bu sokaktadır. Sokağın yakınında Saint Benoît Fransız Lisesi ve bir Gürcü sinagogu vardır.

Zürafa Sokak'taki genelev II. Abdülhamit döneminde Beyoğlu'nda yaşayan Avrupalılar için açıldı. Türkiye Cumhuriyeti'nin ilanından sonra Zürafa Sokak'taki yerine taşındı. Zürafa Sokak'ta 120 hayat kadını günde ortalama beş bin ile yedi bin arası erkeğe 18 evde hizmet veriyordu.

Bugün ise sokakta sadece 4 ev hizmet vermektedir. Müşteriler oldukça fazla olsa da, evlerin sayısı azalmış durumda bulunmaktadır.[1][2] Zürafa Sokağı'nda çalışan kadınlar ise buranın tamamen kapatılmasından korkmakta ve "bizi sokağa atmasınlar" demektedir.[3]

Matild Manukyan (1914 - 17 Şubat 2001), vergi rekortmeni, Türkiye Ermenisi genelev patroniçesi.[1]

İçindekiler

1 Yaşamı

1.1 Vergi rekortmenliği

2 Mal varlığı
3 Varisleri
4 Kaynakça
5 Dış bağlantılar

Yaşamı

Aristokrat bir aileden gelmektedir. Notre Dame de Sion'u bitirdikten sonra terzilik ile iş hayatına başlamıştır. Eşinin ölümü dolayısıyla oğlu ile tek başına kalmış, sosyete terziliğine soyunmuştur.

Karaköy'de kiraya verdiği, babasına ait binaların kirasını ödeyemeyen genelev işletmesinden birine ortak olarak bu işe girmiştir. Daha sonra işlettiği genelev sayısı 37'ye çıkmıştır.

Vergi rekortmenliği

Genelevlerden kazandığı paraları gayrimenkule dönüştürerek ailesinden kalan gayrimenkul sayısını artıran Manukyan 6 kez vergi rekortmeni olarak çeşitli ödüller almıştı.

Mal varlığı

Manukyan'ın 500 dairesi, 50 dükkânı, 4 hanı, 4 yazlığı, 220 ticari taksi plakası, 37 genelevi, 40 binası, 2 fabrikası, Kalamış'ta yatı, bir Rolls-Royce, dört BMW ve dört tane de Mercedes otomobil ile oteli vardır. Kiracıları arasında Şişli Belediyesi ile Şişli Adliyesi de yer alıyor.[kaynak belirtilmeli]

Varisleri

Tek varisi olan ve ABD'de yaşayan oğlu Kerope Çilingir, 5 Ağustos 2020 tarihinde 80 yaşında iç kanama nedeniyle ölmüştür.[2]